Interviews
“Om iets te begrijpen van de mensen en de wereld, heb je verbeeldingskracht nodig.”
Judy Elfferich is creatief en veelzijdig en komt uit een familie van lezers. Ze is schrijver, dichter, redacteur en docent. Ze tekent, vertaalt en maakt gif-animaties. Ze bedacht een oefenquiz voor metra en is bezig om haar chatbot Nederlands te leren. Haar gedichten zijn gelardeerd met neologismen en fantasievolle wezens, ze blaken van taalplezier en inventiviteit en klinken altijd ritmisch. ‘Ritme is alles, ook bij proza’, aldus Judy.
"Poëzie schrijven betekent voor mij betekenis geven, dan wel een zoektocht naar zingeving."
Willem Tjebbe Oostenbrink over het Westerkwartiers - de streektaal van zijn jeugd, zijn omgeving -, het Nederlands en het vertalen van gedichten, de beleving van tijd, het grip krijgen op dingen en de mogelijkheden van taal en poëzie. Poëzie kan soms inzichtelijk maken wat niet te zien is. Als kind stelde hij vaak de waaromvraag; nog steeds onderzoekt hij graag hoe iets kan.
"een leven zonder poëzie is geen leven"
In de serie ‘gesprekken met Meandermedewerkers’ het vijfentwintigste gesprek, met doener Wouter van Heiningen. Hij is elke dag bezig met poëzie en ziet met tevredenheid een toenemende aandacht voor poëzie. En Meander betekent zeker iets: ‘Ik denk dat veel mensen gevoed worden op poëtisch gebied door Meander.’
Poëzie in het licht van de apocalyps
‘Een eenvoudige boerenjongen uit Vlaanderen,’ noemt hij zichzelf. Of we deze uitspraak van Jens Meijen helemaal serieus moeten nemen is de vraag. Meander interviewde hem vanwege zijn bij De Bezige Bij verschenen debuutbundel Xenomorf . De gedichten daarin gaan over de klimaatcrisis. Of gaan zij over de vraag wat de klimaatapocalyps betekent voor de poëzie?
“Poëzie moet jou in beweging zetten.”
In de serie ‘gesprekken met Meandermedewerkers’ het vierentwintigste gesprek, met Hans Puper. Poëzie moet herleesbaar zijn, vindt hij, hij houdt niet van vlakke woorden, is allergisch voor schijndiepzinnigheid. Een levend gedicht is nooit af maar wat is levende poëzie? Als recensent houdt hij meer afstand en om een beetje los te komen van zijn voorkeuren verplaatst hij zich soms in een andere recensent.
"zoals je met je werk geen compromissen sluit, doe je dat ook niet met de lezer"
In februari verscheen de nieuwste bundel van Daniël Vis, Het weefsel. In de bundel behoort het lichaam tot een van de hoofdthema’s, de dichter raakt ons aan en die aanraking heeft betekenis. Toch is wat hem betreft poëzie niet het openen van hem als mens voor een lezer. Bij optredens ontstaat soms een rituele ruimte waarin de tekst, het publiek en de dichter opgaan.
"het is handig dat ik een bepaalde afwijking heb"
In de serie ‘gesprekken met Meandermedewerkers’ het drieëntwintigste gesprek, met Alja Spaan. Zij ziet literatuur, en kunst in het algemeen, als troost in het leven. Haar dagelijks schrijven is rond haar elfde vanzelfsprekend geworden; ze noemt zich schrijver, geen dichter. Een van de leukste dingen die ze doet, is het wekelijks voorlezen van een groep ouderen.
"Taal staat niet los van emotie of gevoel of überhaupt zintuiglijkheid. Integendeel: taal begint daarmee."
Annelie David, danser, dansmaker en dichter debuteerde in 2013 met de bundel Machandel. Haar tweede bundel, Schokbos, kwam onlangs uit. Het gaat hierin ‘niet om de mens maar om dat gewonde bos en het leven in dat bos’, stelt David, ‘veel te lang hebben we onze blik gericht op ons – de mens – het wordt tijd voor een ander perspectief: dat van de natuur.’
"Het schrijven van gedichten zie ik zelf vooral als oplosbaar probleem."
In de serie ‘gesprekken met Meandermedewerkers’ het tweeëntwintigste gesprek, met Peer van Hoven. Als penningmeester schreef hij vorig jaar speciaal voor een nieuwsbrief een gedicht waarvan hij hoopte dat het zou leiden tot gulle donaties. Helaas was het resultaat een dieptepunt in de donatiehistorie van Meander. Hij nam zich voor om nooit meer een gedicht over geld te schrijven!