Interviews

Geert Jan Beeckman (1961) werkt als recensent bij tentoonstellingen voor het S.M.A.K. in Gent. Poëzie is voor hem een ziekte waarvan hij niet kan genezen. Hij publiceerde twee bundels bij Uitgeverij P in Leuven en verscheen in verschillende magazines als Het Liegend Konijn, Dighter, Meander en Poëziekrant. Ook belandde hij in een aantal bloemlezingen zoals 'VSB Poëzieprijs 2013' en 'Naakt lopen met je hersenen' (bloemlezing Turing Nationale Gedichtenwedstrijd 2012).

Na een radiostilte van 18 jaar heeft Jos van Daanen (Kerkrade, 1959) het schrijven en publiceren van poëzie in 2011 weer hervat. Gedichten van hem verschenen onder andere in Gierik & Nieuw Vlaams Tijdschrift, Krakatau, Op Ruwe Planken en in gelegenheidsbundels. Ook geeft hij regelmatig acte de présence met zijn gedichten bij diverse poëziepodia en presentaties van bijvoorbeeld Poëziepuntgl. Zijn gedicht 'Vertraging' behoorde tot de zomerkeuze van Yvonne Broekmans vorige maand in Meander en in 2012 hield Antoinette Sisto een interview met hem voor de rubriek Dichters . Zijn poëzie opvatting verwoordt hij ko

Laura Mijnders (1991) werkt momenteel aan haar eerste dichtbundel. Poëzie betekent voor haar eenvoud, de werkelijkheid hoeft niet mooier omschreven te worden dan dat zij is. Voor haar gedichten haalt ze veel inspiratie uit haar werk in de horeca en de gezondheidszorg. Ze publiceerde eerder al in Avier, Schoon Schip, op Krakatau.nl en in diverse bloemlezingen. Eind juli zal ze te zien zijn tijdens het festival Dichters in de Prinsentuin 2013.

Mattijs Deraedt volgt de richting Audiovisuele Kunsten aan het Rits te Brussel. Hij schrijft scenario’s voor korte films, proza, songteksten en muziek, die hij ten gehore brengt met zijn band. Zijn poëziedebuut 'Stille Sprongen' verscheen in december 2012 bij uitgeverij Boekenbent. Werk van hem is te vinden in de bundels met winnende gedichten van onder andere de Jotie T’Hooftwedstrijd, Kunstbende TXT en Georges Leroyswedstrijd. Poëzie is voor hem: "Even de tijd stilzetten en verdwijnen in een wereld van beelden en herinneringen. In een gedicht leg ik door middel van taal mijn gemoedstoestand, gedachten en de dingen die mij boeien, opvallen of storen op dat moment, vast."

Onder de indruk van haar dichtbundel Als Mozes had doorgevraagd en haar wekelijkse columns in Trouw (die soms te beluisteren zijn op Radio 1) besloot ik Marjolijn van Heemstra (32) op te zoeken in haar bovenwoning in de Amsterdamse Baarsjes. Een gesprek over ruimte, tijd, literatuur, het onbetrouwbare geheugen, dichten en inspiratie. Ik sta voor de voordeur van het huis van Marjolijn. Denk ik. Er zijn meerdere deurbellen, maar de naam van Marjolijn ontbreekt. Ik twijfel. Ben ik op het goede adres? Ik ijsbeer even – de pottenbakkende buren kijken me vragend aan – maar druk dan op de bel zonder naam. Zoemend springt de deur open. Goed gekozen. ‘Je moet helemaal naar boven!’ klinkt een vrolijke stem. ‘Wil je koffie?’ Marjo

"Van origine ben ik beeldend kunstenaar. Taal heeft echter altijd een grote rol in mijn beeldende werk gespeeld. Objecten die ik maakte droegen verhalende titels zoals 'Toevluchtstoren van Lapje en Soucha Twinings'. Uiteindelijk ontstond uit deze kruisbestuiving van woord en beeld 'Het in vergetelheid geraakte koninkrijk' van Pablo Swentibold, een kleurrijk uitgegeven boek waarin mijn prozaschetsen samengebracht werden met mijn beelden, collages met tekeningen en foto’s. (Uitgeverij Em. Querido bv. 2002) In 2008 verscheen 'Hazenpad op de kunst van het verdwijnen', met gefiguurzaagde illustraties, ook bij Em. Querido bv.

Charlotte Van den Broeck (1991) uit Borgerhout (België) timmert hard aan de weg. Begin dit jaar stond ze in de top honderd van de Turing nationale gedichtenwedstrijd en won ze een plek in de finale van DichtSlamRap. Sindsdien stromen de optredens binnen en stond ze op Manu Mundo, Mama's Open Mic en op BLOK-BLOC festival. Niet alleen de vloeiende stijl van haar gedichten valt op, maar ook haar indringende en integere manier van voordragen. Voor Charlotte is schrijven vanzelfsprekend, ze kan zich niet inbeelden dat ze het niet zou doen. Meer gedichten van haar zijn te lezen op haar weblog: Splintervingers.http://splintervingers.blogspot.nl/.

David Bogaers (1994) is een jonge duizendpoot. Naast het schrijven van gedichten en verhalen bekokstooft hij een muzikale revolutie met Parmenides (een tweemansband in opstartfase), is hij een tijd lang actief geweest in de politieke jongerenorganisatie van Groen Links, studeert hij filosofie en volgend jaar ook aardwetenschappen aan de UU. Ondanks, of misschien wel dankzij zijn jonge leeftijd, kenmerken zijn gedichten zich door een grote helderheid en sterke observaties.

Onlangs verscheen bij het PoëzieCentrum Voor de prijs van mijn mond, een fraaie bloemlezing met werk van twaalf contemporaine Roemeense dichters. Sander de Vaan spr@k met vertaler/samensteller Jan Mysjkin over een bundel die alle aandacht verdient.