Meandermagazine

Meander heeft een zomerstop van 24 juli tot en met 13 augustus 2023. We wensen u een prachtige zomer!

Lang leve de taal en al haar paradoxen. Waarom moedigen we elkaar aan om iets letterlijk op te vatten? Het gebruik van ‘letterlijk’ lijkt te maken te hebben met voorschrijven hoe het moet en/of onderschatten van het bevattingsvermogen van de toehoorder. De oproep van columnist Willem Tjebbe Oostenbrink zou zijn: beperk het gebruik van ‘letterlijk’; geef onze verbeeldingskracht de ruimte.

Wanneer een dichter schrijft een gistfabriek te willen zijn, heeft ze meteen onze aandacht. Enkele mooie beelden doen de rest. Een regel als ‘mijn mond in de juiste kleur geverfd’ bijvoorbeeld, warboel die slechts schijn is en dan het zicht vanuit de trein. In het tweede gedicht zijn we onnozel en zot en wijst de dichter ons op verzuim.

Onno-Sven Tromp bespreekt de nieuwste bundel van Lilian Zielstra: ‘’De meeste gedichten in ‘Mijn dochter draagt een steen’ zijn te karakteriseren als zacht en lieflijk, maar aan die eigenschappen gaat deze bundel bijna ten onder. Het zijn gedichten waaraan je je geen buil kunt vallen. Door zulke poëzie word je als lezer langzaam in slaap gewiegd.’’

Boris Kanen wil geen ‘dichtende dokter’ genoemd worden maar hij is het wel. Zowel in de zorg als in de poëzie draait het voor hem om het maken van verbinding, van mens tot mens. ‘Het menselijke lot’ met al zijn hoogte- en dieptepunten, met al zijn paradoxen, fascineert hem. Poëzie begint bij hem bij het ontspannen maar aandachtig waarnemen.

Een longread vandaag van Hans Franse over ons middeleeuwse meesterwerk: ‘Van den Vos Reynaerde’, het episch dierengedicht dat internationaal bekendheid geniet. In zijn omvangrijke boek ‘De Reynaert’ ontrafelt Frits Oostrom de geheimen van deze klassieker.