Meandermagazine

Nog eenmaal deze prangende vraag boven een publicatie maar nu ook op de omslag van een eerste Meander-uitgave (nieuwe stijl). Hierin de 75 antwoorden, van serieus naar speels, van poëtisch, humoristisch, streng, onderhoudend, kort, (te) lang, verlegen, duidelijk, zeker tot geërgerd, motiverend, vluchtig of (opnieuw) vragend. Goed voor nieuwe discussies en nieuwe vragen en wie weet, nieuwe series en uitgaven.

De eerste uitgave dit jaar van ‘Het Liegend Konijn’ , onder redactie van Jozef Deleu, wordt besproken door Maurice Broere. Het is een aantrekkelijke presentatie van de hedendaagse poëzie. ‘Het geeft een prachtig overzicht en vormt een aanleiding om bepaalde dichters in de gaten te houden en hun werk misschien wel aan te schaffen. Als recensent voel je je als een kind in een speelgoedwinkel: je weet niet welk gedicht en welke dichter je moet kiezen.’

Pim Thorn liet zelfs de ‘echte concurrentie, een gedicht met daarin een blowjob’, achter zich en veroverde de tweede plaats in De Gedichtenwedstrijd. Hij is voorlopig tevreden. De dichter die de grootste invloed heeft gehad op zijn manier van schrijven en denken over poëzie is Delphine Lecompte. Hij werd zich bewust van de ongelofelijke vrijheid die poëzie biedt of kan bieden.

‘Een licht aantikken maar’ is het resultaat van dichter en samensteller Diederik De Beir die bevriende dichters vroeg om haikugedichten te schrijven bij ‘Het Lam Gods’, het beroemde Gentse altaarstuk van de gebroeders van Eyck. Jeanine Hoedemakers concludeert: 'Omdat de haiku’s telkens in drie talen- in totaal behelst de bundel 10 talen - op een pagina staan, is het ook nuttig voor de taalontwikkeling. Leerkrachten en liefhebbers van haiku en kunst, met name religieuze kunst wellicht, kan ik deze goed verzorgde bundel van harte aanbevelen.'

Hoewel de noodzaak van poëzie van hem afviel, voert Marc Tiefenthal voor ons poëziemagazine gesprekken met dichters uit het grensland op dezelfde wijze als hij schrijft: eigengereid, bijwijlen cryptisch en vaak cyclisch. In het nieuwe werk waarheid en afgrond, een stap opzij, de troef en een enkele roos, rood.

De debuutbundel ‘honger, heteronormativiteit & het heelal’ van Lies Gallez staat vol met stel-je-voor-gedichten die verbeelding oproepen. Inhoudelijk is er voor Herbert Mouwen moeilijk een lijn in te ontdekken. Veel meerkeuzeantwoorden en opsommingen. ‘De gedichten worden lijstjes met erupties, die niet lijken op enige vorm van poëzie. De gedichten zijn wat de vorm en de presentatie van de inhoud betreft teveel van hetzelfde.’