Meandermagazine

In de bundel ‘Archipel’ van Geert Jan Beeckman lezen we in diverse cycli over de eilanden van de mens die samen de archipel vormen van het bestaansbesef van de dichter. Onno-Sven Tromp komt pareltjes van regels tegen, maar vindt ook dat het bespelen van het bombastische register door Beeckman wel wat minder mag. 'Wanneer hij zijn poëzie wat minder verheven en juist wat aardser laat zijn, zal dat voor de lezer een verademing zijn.'

Het 1e deel van onze nieuwe rubriek, 'Een wereld vol sonnetten', verzorgd door Simon Mulder in samenwerking met uitgeverij HetMoet en het Feest der Poëzie. Vandaag ‘Over rustigende vastheid die ik vond’ van Henriette Roland Holst, uit: 'De zachte krachten zullen zeker winnen'. De toelichting is bedoeld als cultuurhistorisch, biografisch en cultuurfilosofisch grasduinen rondom het gedicht.

Jeroen van Wijk is niet onder de indruk van de tweede bundel van Anne-Marijke Claeys. ‘’In een goed gedicht verdwijnt de dichter tot op zekere hoogte achter het gedicht, maar in de bundel ‘Meer licht’ is de dichter te vaak op voorgrond aanwezig waardoor er aan het einde van het lezen weinig memorabel overblijft.’’

In verband gebracht met poëzie had Rogier de Jong het begrip ‘tegenwicht’ nog nooit maar de Ierse dichter-schrijver en Nobellaureaat Seamus Heaney zette hem deze zomer op een ander, verrassend been. ‘Het is de verbeelding die tegendruk geeft aan de druk van de realiteit.’ Is dat het maatschappelijk nut van poëzie?

De komende weken publiceren we gedichten die ontstaan zijn uit het duoproject van dichter Aschwin van den Abeele: twee dichters gaan op poëtische wijze, in hun eigen stijl, met elkaar in gesprek. Deze techniek werkte uitdagend en leverde verrassende resultaten op. Tevens bleek het inspirerend om eens niet solistisch, maar in duo's te creëren. Vandaag met Will van Broekhoven.

Samen met Astrid Arns bespreek ik de recensie die Kamiel Choi schreef over haar bundel ‘Cascade’, waarin het thema verlies is. Het verwondert Arns hoe goed Choi haar poëzie heeft begrepen. Het klopt namelijk dat de bundel iets rauws wil communiceren. Ze geeft aan: ‘Ik wil de lezer verwonden met mijn poëzie’. Dat Choi de gedichten tevens als fijngevoelig bestempelt, ziet ze als compliment. Het commentaar van Astrid Arns.