Meandermagazine
Demi Baltus / Mirjam Oosterbaan
We gaven al eens eerder aandacht aan het Alkmaarse project dichtdruk, een unieke samenwerking tussen het Grafisch Atelier Alkmaar, Bibliotheek Kennemerwaard en literair platform Reuring. Vandaag doen we dat opnieuw met de 6e aflevering, een coalitie tussen dichter Demi Baltus en kunstenaar Mirjam Oosterbaan. De presentatie is vanmiddag!
Iduna Paalman - De grom uit de hond halen
Herbert Mouwen: “In de debuutbundel ‘De grom uit de hond halen’ van Iduna Paalman gaat de dichteres de werkelijkheid, waarin zij dagelijks verkeert en waarvoor zij voortdurend bang is, met poëtische wapens te lijf. (…) De dichteres heeft een eigen idioom en een authentieke, parlando toon. Ogenschijnlijk is haar poëzie toegankelijk, maar haar beeldtaal dwingt de lezer tot nauwkeurig lezen en zorgvuldig met de dichter mee-associëren.”
"Ja, het is een aandoening vrees ik"
'Alles wat ik hoor of lees gaat door een deel van m’n brein dat blijkbaar de godganse dag de taal kneedt, slijpt of in alle mogelijke stukken hakt om er maar een originele grap uit te peuren. En van rijmen word ik vrolijk', zegt taalvirtuoos Theo Danes in gesprek met Inge Boulonois. Wij natuurlijk ook.
Marten Janse – Als doden zo stil
Hans Franse over ‘Als doden zo stil’ van Marten Janse: ‘Het boek bevat liefdesgedichten, in die zin, dat de lichamelijke aanwezigheid en het verlangen van die van de geliefde te ervaren het centrale thema vormen. (…) [Ik] vond het mooie gedichten, echter, en ik schrijf nu ook als musicus, naar mijn mening, minder muzikaal dan de schrijver op de achterflap van zijn mooie bundel laat uitkomen.’
Twan Vet
Drie nieuwe gedichten van een veelzijdig muzikant en liedjesschrijver die volledig en gepassioneerd kiest voor deze schone kunsten. Tijdens de Amersfoortse nacht van Literatuur verzorgde hij jarenlang muzikale intermezzo's en met zijn optredens deed hij zelfs Alkmaar aan; nu nog stadsdichter worden of dichter des vaderlands, aan Twan Vet zal het niet liggen!
Shari Van Goethem – Tere stengels
De tweede bundel van Shari Van Goethem heeft een lieflijke titel: ‘Tere stengels’. Recensent Eric van Loo trof echter weinig lieflijke gedichten aan. Rauwe teksten, soms experimenteel en uitdagend van vorm, waarbij het moederschap en de worsteling die het leven soms kan zijn een belangrijke plaats innemen. Teksten die onder de huid kruipen, maar die ook veel te raden overlaten.