Recensies

Met de gedichten van Dani&3235;l Vis in Crowdsurfen op laag water is het een beetje als met de kunstwerken van Jeff Koons, die, of je wilt of niet, zich in je geest nestelen om nooit meer uit te vliegen.

In zijn bundel De drift van Sneeuwwitje, Sprookjes/Gedichten volgt Bas Belleman de bestaande sprookjes vrij trouw, maar diept de drijfveren van hoofd- en bijfiguren verder uit. Daarbij geeft hij nieuwe woorden aan vertrouwde verhalen. Een eerbetoon aan vertellers van lang geleden.

Het moet schrikken geweest zijn voor de Hollands Maandblad-redactie, het overlijden van Vroman (toch nog!) en Brandt Corstius. Beiden waren met blad en lezers vergroeid.

Lambert Wierenga schreef met Ziezo poëzie. 48 moderne nederlandse gedichten in de kijker een vervolg op het in 2011 verschenen succesvolle Zo werkt poëzie! Techniek en thematiek in 60 moderne nederlandse gedichten. Wat gold voor het eerste boek, geldt onverminderd voor het tweede. Stap voor stap, regel voor regel en vaak woord voor woord en meer dan eens vanuit een andere optiek herbeginnend, nodigt Wierenga de lezer uit met hem mee te lezen. En via hem als het ware met het gedicht zelf en dus uiteindelijk met de dichter, die trouwens in bijna alle besprekingen op de achtergrond blijft. De tekst staat voortdurend centraal.

De poëzie van Frans Kuipers in Molwerk ademt een poëtische levenshouding. Feiten waarover hij schrijft, hebben voor hem een diepte die een gemeenschappelijke grond verraden. Alles wat hij waarneemt ervaart hij als op een geheimzinnige manier aan hem gelieerd. Het taalmeesterschap van Kuipers is verbluffend. Hij weet muziek in taal te schrijven, is in zijn woordkeuze een meester; niet alleen staat elk woord op de meest geëigende plek, maar is juister dan welk synoniem ook. Hij is een woordbouwerdie in het taalspel de teugels zo vast in handen heeft, dat hij exact uitkomt waar hij wil: het in kaart brengen van het onbestendige:

In hier kijken we naar zoekt Hannah van Wieringen het te vaak in complexiteit, terwijl haar kracht in eenvoud ligt. Een gedicht als 'wat liefde niet is' bijvoorbeeld is in alle opzichten poëzie: het raakt aan het leven, maakt er volwaardig deel van uit, je weet dat er niets aan ontbreekt, het is af.

Het is dat Koos Geerds in zijn nieuwe bundel Dialoog met het eiland zijn godsdienstige achtergrond op een subtiele manier laat meeklinken, want anders zou de vraag gerechtvaardigd zijn of een dichter er wel goed aan doet om de meerduidigheid, de absolute vrijheid van het woord, als een belangrijk kenmerk van ware poëzie in de waagschaal te stellen.

Van archeoloog en classicus Conrad Stibbe (1925), ooit - in 1964 - initiatiefnemer van de reeks Phoenix Klassieke Pockets van de fameuze Zeister uitgever W. de Haan, verscheen onder het pseudoniem Corrado M. Hoorweg een boek over de Tachtigers. Jacques Perk en Willem Kloos staan er centraal in, Albert Verwey krijgt ook ruime aandacht, alleen Herman Gorter komt er wat bekaaid van af. Het zijn de vier dichters die tussen 1880 en 1890 de dichterlijke vernieuwing bepaalden en zo het culturele gezicht van Nederland veranderden.

Vertaler Stefaan van den Brent laat ons kennismaken met de Belgische dichter André Doms, die zich na een hermetische en nogal bombastische periode ontwikkelde tot een dichter van veel meer ingetogen poëzie.