Recensies

Recensent Hans Franse is gefascineerd door de bundel ‘Een bedelnap in het behang’ van Luc Vanhie: ‘Er is een groot verband tussen Vanhie en Paul van Ostaijen: deze poëzie zou zonder de jong gestorven voorganger anders zijn geweest. De beeldspraken en metaforen zijn niet altijd bevattelijk, maar fascineren en intrigeren wel.’

Het bijzondere van René Smeets is dat hij met zijn bundel ‘Alles gestolen’ voortgaat in de geest van het werk van de Duitse dichter Hans Magnus Enzensberger. Recensent Maurice Broere wordt er vrolijk van: ‘Met een licht spottende stijl worden de meest uiteenlopende zaken besproken en in verband gebracht met de in deze wereld levende mens.’

‘Lippebiter Fan L. / Lippenbijter van L.’ van Anne Feddema kun je het best lezen in het Fries, met de Nederlandse vertaling als ondersteuning. Volgens recensent Hans Puper fonkelt en bruist het Fries: ‘Levenslust en doodsbesef uiten zich in absurdisme, humor, bizarre observaties, tederheid en dat alles in een aanstekelijke ritme, ondersteund door begin-, midden en soms volrijm, tweeklanken en de combinatie van korte en lang aangehouden klinkers.’

Volgens Marc Bruynseraede is in ‘Het buikje van de kikker’ van René Hooyberghs een dichter met een grote culturele bagage en liefde voor de kunst aan het woord: ‘De weergalm van het artistieke vind je overvloedig terug in deze bundel. En het mededogen voor het kleine, het onooglijke, dat ons met de neus op de poëtische essentie van de dingen drukt.’

De poëzie van Hester Knibbe in ‘Inzake dit huis’ toont zich spanningsvol in haar enjambementen en verrassende beeldwisselingen volgens Johan Reijmerink: “De scherpzinnige waarnemer Knibbe is in deze bundel in staat geweest het oog het wonder te laten vervullen voor de ziel ‘dat te openen wat geen ziel is, de gelukzalige wereld van de dingen en hun god, de zon’.

‘Duikvlucht’ van Wim Vandeleene is een knap volwassen debuut. Recensent Paul Roelofsen: ‘Vandeleene schrijft helder en beeldend. Meestal blijven zijn verzen ook van het begin tot aan het eind op de juiste spanning. De ernstige ondertoon die naarmate de bundel vordert steeds voelbaarder wordt, is een bezorgdheid over waar het met de aarde naar toe moet. Vandeleene laat zich niet overweldigen door deze ongerustheid, hij houdt afstand, maar juist dat maakt deze bundel zo sterk.’

Recensent Herbert Mouwen dook in ‘575 Haikoots’, een bundel van Kees van Kooten: ‘Deze verzamelbundel is bedoeld voor een breed lezerspubliek en voorziet in een behoefte, zeker in deze tijden van zoveel mogelijk thuisblijven. Niet alleen de poëzieliefhebbers, maar ook lezers die de subtiele humor van deze schrijver en televisiepersoonlijkheid waarderen, kunnen ervan genieten. De haikoots zullen je als lezer vele malen een glimlach bezorgen.’

In de zesde bundel van Peter van Lier - ‘(Af)breken (op)ruimen (in)pakken’, staan afscheid en de dood centraal. Recensent Hettie Marzak ziet vakmanschap: ‘Bij Van Lier klopt altijd alles: als een rederijker zorgt hij ervoor dat zijn gedichten in hun ogenschijnlijke wirwar van witregels en spaties toch steeds vormvast zijn. De enjambementen werken als verkeersdrempels die het langzamer bewegen afdwingen.'

Recensent Kamiel Choi vindt ‘metafysika uitgelegd aan onze goden’ van sadà\exposadà zeer de moeite waard: ‘In mijn ervaring is het een ademloze zoektocht naar de mogelijkheidsvoorwaarden van betekenis. De regels lijken elkaar fysiek te overrompelen en met elkaar om voorrang te strijden. Het is fysieke poëzie waar de lezer zijn tanden in moet zetten.’