Recensies

In ‘Vrolijke Verwoesting’ van Delphine Lecompte, wenkt de koningin van de adjectieven ons naderbij, volgens Janine Jongsma. Ze is nog rauwer en schaamtelozer, maar ze stelt zich ook kwetsbaar op. Hoe Lecompte je meetrekt in haar wereld moet je ervaren door haar te lezen. Beeldrijk absurdisme, samenhang, paradox, associatie, waanzin, perversiteit, triestheid en humor, in één gedicht en dat maal 149 is totale waanzin óf absoluut geniaal!

De ogenschijnlijke eenvoud van het werk van Judith Herzberg roept tegenstrijdige reacties op. Volgens Eric van Loo zou dat ook op kunnen gaan voor ‘Vormen van gekte’, de nieuwste bundel van deze inmiddels 85-jarige dichter. Voor de liefhebber van haar werk valt er echter voldoende te genieten. Naast gedichten over de ouderdom en de Tweede Wereldoorlog bevat de bundel ook gedichten die een verrassende blik op de actualiteit en het moderne leven werpen. Maar bovenal –en in alles– overheerst het subtiele taalspel.

Kamiel Choi duikt enthousiast in de wereld van de jazzcats met de bundel ‘De man die (altijd) terug kwam’ van Guy van Hoof. 'Wanneer je de gedichten hardop leest word je op sommige momenten inderdaad meegesleept en hoor je het syncopische ritme van de jazz. Een aantal regels in de bundel is monumentaal en memorabel. Een leuk poëtisch naslagwerk voor de naar jazz luisterende poëzieliefhebbers.'

In de laatste Poëzie Kort van dit jaar recensies van ‘Pijnpunten’ van Tom van Rossum (Lennert Ras), ‘Huis huid’ van Theo Monkhorst (Janine Jongsma), ‘Het Liegend Konijn 2019/2’, samengesteld door Jozef Deleu (Hans Puper) en ‘Ik is een ander’ van Frank Diamand (Lennert Ras).

Recensent Johan Reijmerink bespreekt ‘Van de zoon en de zee’ van Pieter Boskma: ‘Hij weet op een picturale wijze meesterlijk de geboorte en eerste ontwikkeling van de zoon te schetsen, met zee, strand en duinen op de achtergrond. Boskma schetst voor ons een schepping die aan alle kanten wordt bedreigd en waarvan tevens een dreiging uitgaat. Hij werpt zich op als Schepper, die de groei in de natuur verbindt aan de innerlijke groei van zijn kind en zichzelf. Er ontvouwt zich een intensieve verkenning door het kind van zijn vader en omgekeerd. Boskma heeft opnieuw zijn meesterschap over de taal getoond.’

Paul Roelofsen bespreekt 'Eerst de bries, daarna de bomen' van Jan van der Haar: “Poëziebundels krijgen een extra dimensie wanneer deze smaakvol en informatief worden uitgegeven. ‘Wat kan ik hier als recensent nog aan toevoegen’, vroeg ik mij verontrust af, maar dat valt mee. Zeker in de marge kan er nog wel wat over gezegd. Maar afgezien van mijn kanttekeningen, staan er prachtige en boeiende gedichten in deze bundel.”

Jan Boerstoel (Den Haag, 1944) vierde dit jaar niet alleen zijn vijfenzeventigste verjaardag maar ook zijn vijftigjarig schrijversjubileum! Voor Prometheus vormde dit aanleiding om van deze succesvolle schrijver van liedteksten in ons taalgebied een feestelijke, nieuwe verzamelbundel uit te brengen. In de ogen van Inge Boulonois levert de uitgever met ‘Tussentijd’ een fraaie bijdrage aan de Nederlandse kleinkunst- en cabaretgeschiedenis.

Inge Bak bespreekt ‘Een mooier woord is vuurgevaarlijk’ van Annet Zaagsma: ''Daar waar de dichter zuinig is met woorden, is zij op haar best. De taal die 'in het wild' ontstaat, zou af en toe ietwat getemd mogen worden. De eigenzinnige Zaagsma laat zich niet harnassen. Zij heeft haar voorkeur voor vorm al uitgesproken.''

Kamiel Choi is onder de indruk van ‘Belle Chair-Heerlijk lijf’: ‘Schoonheid en lust als vloek: het is een bekend poëtisch thema dat Verhaeren in weergaloze erotische verzen heeft weten vatten, die Patrick Lateur behoorlijk overtuigend naar het Nederlands heeft vertaald. De aquarellen in pasteltinten van Michael Bastow zijn zoekende lijnschetsen die de vrouwelijke vorm aftasten’.