Recensies

De light verse-website ‘Het vrije vers’ bestaat tien jaar en ter gelegenheid daarvan verscheen de bundel ‘Er is light’, een uitgebreide selectie van de beste gedichten uit die periode. Voor lezers die weinig bekend zijn met light verse is dit een uitstekende introductie. De bundel bevat een schat aan dichtvormen en is ook daarom een aanrader. Een recensie van Hans Puper.

Paul Demets geeft in zijn bundel ‘De aangelanden’ een stem aan mensen, dieren, planten en landschappen op het platteland door zich in hen te verplaatsen. De gedichten zijn ondanks hun meerduidige inhoud, eenvoudig en helder van taal. Hettie Marzak zegt hierover: ‘Dat wil niet zeggen dat de gedichten simpel zijn, integendeel; ook voor ervaren lezers zit er genoeg vlees aan om hun tanden op te scherpen.’

‘Persoonlijk geraakt’ is het debuut van Sis Matthé, uitgegeven bij Het Balanceer. De naam van de uitgeverij inspireert recensent Levity Peters te filosoferen over de dunne scheidslijn tussen kunst en kitsch. Bij Matthé is veelal sprake van een geslaagde balanceer act, veel gedichten zijn niet alleen knap geschreven, maar ook zuiver van gevoel: ‘het taalexperiment overheerst nergens de emotionele overdracht, waarmee hij in staat is om je werkelijk te raken.’

Hans Puper over deel 4 van ‘Dagen van Van Putten: ‘Engelhart probeert in zijn epos de kern van het bestaan te vatten door dagelijkse gebeurtenissen te beschrijven; als we al gedachten van personages leren kennen, dan zien we die – in de gebruikelijke mijmeringen althans – niet van binnenuit: er is een alwetende verteller aan het woord.’

Marc Bruynseraede bespreekt ‘Syllaben van verdwijn’ van Erick Kila: ''Het existentialistische ervaren van het ‘niets’ houdt de dichter constant bezig. De tijdelijkheid is een onverbiddelijk gegeven. Wat rest is een summiere inventaris van de werkelijkheid. Dat vertaalt zich in een poëzie die staccato geschreven, gelezen én begrepen dient te worden. Een inventaris van taal waarin stiltes en in te vullen betekenis groter zijn dan wat er staat.''

‘Link’ is het poëziedebuut van Ludo Bleys. Kamiel Choi trof intrigerende gedichten, met een soms surrealistisch beeldgebruik: ‘De verwijzingen tussen de gedichten, de links dus, maken de bundel interessant voor lezers die zich graag laten uitdagen door omvangrijke en meerlagige symbolische beeldspraak.’

‘De hazenklager’ van Paul Demets heeft zo’n hoog actualiteitsgehalte dat we er een longread aan wijden. Recensent Johan Reijmerink aan het woord: ‘Deze bundel is op een dramatisch moment in onze geschiedenis uitgebracht, zonder dat de dichter kon bevroeden dat het wereldwijde onheil van de coronaviruscrisis zich zo alomvattend aan ons zou manifesteren. Demets schets ons dat er in de verhouding tussen mens en natuur ingrijpende onevenwichtigheden zijn ontstaan. Een beeldrijk tijdsdocument over een geteisterde aarde.’

Maurice Broere bespreekt 'Onder de vogels' van Dirk Kroon: 'De dichter is een man op leeftijd en dat levert bespiegelingen op over het leven. De gedichten zijn stuk voor stuk voorbeelden van poëtisch vakmanschap en zeker het lezen waard, maar echt ontroeren willen ze niet. De thematiek is goed uitgewerkt, maar het is niet echt een onderwerp dat je origineel zou willen noemen. Dit dubbele gevoel blijft een beetje hangen na bestudering van de bundel.'

‘Al mijn kappers’ van Willem van Zadelhoff heeft volgens Hans Franse als hoofdthema de vergankelijkheid als een worsteling tegen het verleden: ‘beelden van toen roepen andere beelden op, herinneringen aan overleden vrienden en bekenden, aan zijn gestorven vader.’ Sombere en sobere poëzie, met veel aandacht voor het juiste woord; een bijzondere bundel, waarin de schaduw van het verleden nooit verdwijnt.