Meandermagazine

‘Nu we er toch zijn’ is het debuut van Erwin Hurenkamp. Peter Vermaat ontdekt enkele pareltjes in de bundel, maar vindt ook dat: ‘de lange proza-zinnen zonder ritme het soortelijk gewicht van zijn taal verlaagt.’

Kun je je laten verrassen als je veel kennis hebt? Deze column van Willem Tjebbe Oostenbrink gaat over weten en zich laten verrassen bij het lezen van gedichten. Hoe verhouden zich die twee zaken tot elkaar? Beantwoording van deze vragen leidde tot een zoektocht naar kennis in de poëzie en jurering van gedichten.

‘Klare vrede op verwilderde weiden’, ‘roze karpers in sloten / golvend en paaiend over elkaar’, dat liever dan ‘snavels als haken / hakkend in de nesten met kuikens’. Een teken van leven van dichter Paul Roelofsen die zich op eigen kracht uit het moeras hijst met gelukkig heel veel verbeeldingskracht, naar een brug die er nooit lag.

Een recensie van Herbert Mouwen over ‘Verzamelde gedichten’ van Gerrit Kouwenaar. ‘De stapeling van beelden, dat tegelijkertijd een onderzoek naar de beeldende mogelijkheden in het gedicht behelst, is typisch voor Kouwenaar.’

Moniek Spaans vermoedt dat ze met een meer dan gemiddeld associatie- en opmerkingsvermogen is begiftigd. Er is een woord dat haar samenvat: ideatrice, zij kanaliseert onophoudelijke ideeënstromen en vangt deze in woorden en beelden. Het brengt haar op zijsporen en onvermoede plekken maar meestal vindt ze haar weg wel weer terug. Overigens lijkt de taal zichzelf te illustreren.

Bert Bevers spreekt in de bundel ‘Bedekte termen’ in orakeltaal volgens Hettie Marzak. Ze vindt de gedichten raadselachtig en magisch. De ingewikkelde wijze van formuleren ligt als een sluier over de gedichten heen.