Gedichten
Anobium Zo zijn wij getraind in doen alsof de houtworm in huis ons niet kan deren We zien hoe hij de overloop naar de slaapkamer vraatzuchtig ruïneert en met veel kabaal de deur uit haar hengsels hijst Het houtmeel vegen we gracieus onder de mat. De larve zakt bij voorkeur naar de weekste delen van het koude hout Straks vreet hij de poten weg en zelfs dan, als we met een smak op de mulle vloer belanden, zullen we het veel gedoe om niets vinden Zo zijn wij. Zo veinzen wij ons een veilig houtwormloos bestaan M Deze stad die […]