In de knusse boekhandel Roelants, gesitueerd in het sfeervolle filmtheatergebouw Lux in Nijmegen, presenteerde Frouke Arns op de warme vrijdagavond 4 oktober haar debuutbundel ‘Mensen die je misschien kent’. Het publiek reageerde enthousiast, gezien de lange rij mensen die na afloop van de presentatie een exemplaar wilden laten signeren. Meander stelde haar naar aanleiding van de presentatie de volgende vragen.
Frouke Arns
Mensen die je misschien kent
Je zit in de trein met de smaak van ijzer
en nadert je eindpunt.
Uit de schoot van de man tegenover je
groeien chrysanten; er kruipt een spinnetje uit.
Als je vaart mindert herken je bij de overgang mensen
in de trekken van mensen die je niet kent.
Op een balkon van een flat voert iemand
zijn longen aan wolken, spreekt met meeuwen,
daaronder klopt een vrouw
al haar woede uit het kleed.
In het gangpad ritselt jeugd met vleugels,
klaar om wind te vangen.
Ook wat je niet ziet of hoort gebeurt: snelheid van licht
deling van cellen, de spin die men plet in een stiltecoupé.
In Waar we wonen dompelt Thomas Möhlman ons onder in een wereld, waarin details belangrijk zijn. Hij vangt de details in woorden waaromheen hij nieuwe, aangename en duizelingwekkende werelden creëert. De bundel bestaat uit een aantal cycli. De cyclus ‘Achter de wolken’ is in zijn geheel uitgegeven als Halverwege Chapbook, met als titel Haven.
Piet Gerbrandy is de ideale lezer van de poëzie van Hans Faverey. Het is fascinerend hem in Een vlok duisternis. De poëzie van Hans Faverey als ritueel proces in zijn zoektocht naar betekenissen te volgen, een genot zijn toelichtingen en parafrases te lezen. Hij heeft een scherp oog voor de fundamentele meerduidigheid van dit werk, lijkt, erudiet als hij is, iedere intertekstuele referentie of allusie – bijbels, klassiek, of anderszins literair – op te merken en maakt daarbij ook voortdurend duidelijk hoe functioneel bepaalde formele kenmerken zijn. Hij gaat daarbij even intuïtief als rationeel te werk. Voorzichtig, soms bijna weifelend, tegelijk toch ook zeer stellig.
Woordspel, inventiviteit, zeggingskracht, deze poëzie heeft het allemaal. Emotioneel elan, en volledige beheersing van de taal, zonder enige remming. In Machandel is het talent van Annelie David onmiskenbaar.