Watou, het kleine dorpje aan de Schreve, organiseert deze zomer voor de zesde maal haar kunstenfestival. Gedurende twee maanden nestelen kunst en poëzie zich in de waaiende tarwe- en maisvelden. Kunst beroert hier de gemoederen. Die-hardkunstliefhebbers hekelen het gebrek aan samenhang en kritische reflectie, terwijl anderen een bezoek aan Watou een goede gelegenheid vinden om een culturele en een culinaire ervaring te combineren.
De conclusie lijkt gerechtvaardigd, dat Max de Jong uitsluitend door de niet aflatende inzet van Geert van Oorschot, die hem op alle mogelijke manieren ondersteunde, in de literaire wereld bekend is gebleven. Sublieme gedichten schreef hij niet en zijn essays zijn op z’n zachtst gezegd nogal tijdgebonden. Heet van de naald en andere gedichten is vooral een interessant boek naast de boeiende biografie die Nico Keuning aan deze tragische held wijdde. Dat deze nieuwste druk een facsimile bevat van het complete gedicht ‘Heet van de naald’, maakt aanschaf ervan bijna verplicht. Dichter kun je niet bij deze schrijnende autobiografische tekst komen.
In Varen vandaan laat Joep Kuiper de lezer alle hoeken van de wereld zien. Reizen is een kernthema van deze woordspelige geest met kwajongenstrekken.
bezonken, de nieuwe bundel van Albertina Soepboer is mooi, maar weerbarstig. Na iedere lezing dring je verder haar wereld binnen, maar echt kenbaar wordt die nooit. Wat zij beschrijft, de wisselwerking tussen verleden, heden en toekomst, láát zich ook niet geheel kennen, hoogstens aanduiden. Zij gebruikt daarvoor bijzondere beelden van de veranderlijke Waddenzee en het weidse, soms desolate Friese kustlandschap.
Taal is een wonder, waarin dingen kunnen die praktisch niet kunnen. Dat maakt taal een beetje een wereld op zichzelf: een wereld apart van de ‘echte’ wereld. In zeker opzicht zijn onze gedachten (onze woorden) meer ons thuisland dan de wereld zelf. Ook Sylvie Marie loopt in haar nieuwe bundel Altijd een raam tegen de grens tussen die beide aan.