Maandelijkse archieven: april 2018

‘Een spreeuw voor Harriët’ is de derde bundel essays, dagboekbladen en veldnotities van H.C. ten Berge. Hans Puper: ‘Hij schrijft net zo makkelijk over moderne Nederlandse literatuur als over de dertiende-eeuwse, zowel over de moderne Mexicaanse poëzie als die van de Azteken. (…) Heel actueel en verhelderend zijn de passages over engagement in poëzie, een motief dat door de hele bundel speelt.’ Ten Berge prikkelt je nieuwsgierigheid, hij doet je verlangen naar meer.

Eric van Loo over de bundel ‘Zo scherp je kon er ook niet geweest zijn’ van Siel Verhanneman: ‘We zouden [haar] kunnen beschouwen als een exponent van een nieuwe generatie dichters. Dichters die zich eerst via sociale media ontwikkelen, alvorens op papier te landen.’ Er is weinig aansluiting bij andere dichters of stijlen. “Veeleer lijkt Siel Verhanneman poëzie te schrijven die ‘uit het hart gegrepen’ is, en die juist in haar directheid velen aanspreekt.”

Bij de presentatie van ‘Blauwboek, gedichten voor de grote reuzin’ werd deze bundel ‘het poëzietestament (bij leven) van dichter-troubadour Peter Holvoet-Hanssen’ genoemd. Bij eerste lezing bleef er voor recensent Johan Reijmerink veel onduidelijk. Tegelijkertijd is hij onder de indruk van de overmoed en eigenzinnigheid van deze dichter: “Holvoet-Hanssen is een dromer, een middeleeuwse sprokenverteller, een fabulist, een trieste maar vrolijke artiest in een duistere wereld.”