LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Wie zit er achter het podium (5)?

18 jan, 2024
door Alja Spaan

 

De Dichterskring Alkmaar (DKA) is in aanleg een vereniging voor poëzieschrijvers en bestaat volgend jaar (2024) veertig jaar. We zijn waarschijnlijk de enige vereniging die zijn statuten in dichtvorm bij een notaris heeft gedeponeerd. Daarin staat dat we als groep de gelegenheid willen bieden aan beginnende en gevorderde dichters om hun poëzie uit te wisselen en hiermee als men dat wil naar buiten te treden. Daarvoor worden er ook muziek-en poëziemiddagen georganiseerd, waarvoor naast een eigen lid, dichters en musici van buiten de kring worden uitgenodigd. Dit vindt meestal plaats op het podium van de centrale vestiging van de Bibliotheek Kennemerwaard aan de Gasthuisstraat bij de Grote Kerk. Een aantal keer per jaar.

De podia begonnen eind jaren tachtig in het voormalige vrouwenhuis, een oude kleuterschool aan de Schaepmankade, in Alkmaar. Waarna we, begin jaren negentig, terecht konden in de theekoepel van het Arendsnest, een herenhuis aan de Geestersingel van de stad. Hier kwam in de negentiende eeuw al een kring samen onder leiding van Nicolaas Beets. Toen wij begonnen droeg dit de naam Cantina Architectura naar de bewoner, een architect. We zijn ons podium toen Cantina Poëtica gaan noemen of nu kortweg Cantina.

 

Wel hielden we, naast het podium, al die jaren ook onze eigen bijeenkomsten. Elke eerste woensdag van de maand komen de leden bijeen om uit hun werk voor te lezen en daarover van gedachten te wisselen. We doen dit momenteel in een buurtcentrum of bij één van de leden thuis.

Het gaat ons bij het podium om de interesse in poëzie te stimuleren. Ruimte te geven aan minder ‘gelauwerden’ waarvan wij vinden dat zij een eigen stem en kwaliteit hebben en nog niet bij een fonds of grote uitgeverij in beeld zijn. Ofschoon sommigen van onze gasten in een later stadium alsnog breder werden gewaardeerd.  Bijvoorbeeld Joost Zwagerman, die koud van de pedagogische academie als één van de nieuwe wilden, zijn opwachting maakte. Bij de keuze van de gasten zijn wij afhankelijk van de bereidwilligheid van mensen om tegen reiskosten en evt. noodzakelijke andere kosten te komen optreden. We krijgen geen subsidie en willen ook geen entree heffen om de drempel zo laag mogelijk te houden. Voor een vrijwillige bijdrage gaat de hoge hoed rond bij het geëerd publiek. We zijn blij dat we gratis gebruik kunnen maken van het podium in de Centrale bibliotheek.
Daarmee zijn we enerzijds beperkt, doordat niet iedereen zijn werk zonder een honorarium wil delen; anderzijds zijn we soms een opstap om naar buiten te treden. We bereiken daardoor geen groot publiek, maar er is wel een kern van mensen die komt luisteren en soms verrast wordt door onze keuzes.

We maken soms uitstapjes naar poëzie op muziek, Zoals één van de laatste Cantina’s waar Marcel de Graaf uit Den Haag optrad met door hem op muziek gezette Nederlandse gedichten. Een eerder programma van hem met de musicalzangeres Amy Pieters heeft een toernee gehad langs de kleinere theaters in ons land. Het was fijn dat hij bereid was dit ‘belangeloos’ te doen. Ook hebben we soms proza gepresenteerd, bijvoorbeeld proza dat een relatie heeft met poëzie.
Elk jaar verzorgen we tijdens de gedichtenweek een speciaal podium met het thema van die week. De laatste jaren in samenwerking met leden van het door de toenmalige stadsdichteres Margreet Schouwenaar opgerichte Dichtersgilde.

De Dichterskring gaat volgend jaar september haar volgende jubileum vieren met een dichtweek in de Bibliotheek van Alkmaar. Eerdere jubilea werden ook vaak vergezeld van speciale podia. Zoals een rondvaart door de grachten van Alkmaar waarbij het winkelend publiek werd vergast op poëzie a la minute.

Ook werden de jubilea vaak gehouden samen met tentoonstellingen van de leden die naast het dichten ook beeldend kunstenaar zijn. De Dichterskring is uit de tentoonstelling ‘woord in beeld’ in het theater de Vest in 1984 ontstaan.

We hopen door aanwas van, helaas niet altijd jonge, leden onze activiteiten, waaronder ons podium, nog jaren door en voort te zetten.  Dit lukt doordat we de organisatie met elkaar doen. Dick van Hoeve speelt daarin als ‘aanstuurder’ een verbindende rol. Het onderstaande gedicht van zijn hand, waarin iets van wat poëzie kan betekenen aan bod komt, heeft een kleine tien jaar als ‘header’ gediend van de website van de Dichterskring.

Over het bijna ideale gedicht:

IJKPUNTEN
     dit gedicht
     is het
     een enkelspel
     met de  wereld
     van alle dag 
    
    alsof alles nog kan
    worden 
    gezegd
     dat
     en het ideale
     is vooral 
     een onmogelijkheid
     daarom 
     kijk ik
     in de woorden
    
     ben ik er
     op zoek naar 
     levensvatbaarheid
     
     luister 
     of dat wat er blijft
     de tijd ademt
     
     opdat het ons
     oeverloos of versteend
    
     ondanks dat ontmoeten
     met de sterfelijkheid     
     een leven mogelijk maakt

 

 

tekst, foto’s en gedicht  © Dick van Hoeve

     Andere berichten

Interview Gerard Scharn

‘Helaas is het zo dat poëzie alleen gelezen wordt door poëzieliefhebbers.’ - door Alja Spaan - Gerard Scharn (Gemert, 12 oktober 1946) is...