Auteursarchief: Hans Puper

Recensent Ernst Jan Peters: “Toen het moest’ van Micha Hamel is als een bundel nagelaten gedichten een verzameling van divers materiaal met weinig onderlinge samenhang. Daar zitten meesterwerken tussen die het bestaan van de bundel in hun eentje rechtvaardigen, naast vormexperimenten, gezellige observaties en onderzoeken naar de expressiemogelijkheden van de taal. Daar moeten er nog heel wat bij, wil er sprake zijn van een echt dichterlijke nalatenschap, maar de dichter kondigt aan het dichten te zullen laten. Dat is geen goed besluit!’

Ieder exemplaar van ‘Nicola – een soort van antenne’, de nieuwe bundel van Ruben van Gogh, is uniek. Iedereen krijgt de gedichten in een andere volgorde te lezen en het besef daarvan kan leiden tot bijzondere ervaringen. Recensent Paul Roelofsen: ‘Voorwaarde is wel dat men zich openstelt, een ‘soort van antenne’ wil en durft te zijn. Dit laatste is waar de dichter ons meer bewust van maakt en alleen daarom is deze bundel het uitgeven al waard: hij schudt ons wakker.’

Recensente Laura Demelza Bosma over ‘Hoe ik een bos begon in mijn badkamer’ van Maartje Smits: ‘[Ze] legt originele verbanden, niet alleen tussen de woorden maar ook tussen woord én beeld. ( … ) Ze vertelt van personificatie en eenheid met de natuur en schetst tegelijk een mensbeeld. De mens die het leven uitknipt dat hij wil hebben, als plaatjes uit een catalogus op een verlanglijstje en de natuur die hieronder lijdt.’

Recensent Herbert Mouwen over de biografie ‘O God, waarom schynt de zon nog!’ van Willem Kloos: ‘deze biografie [is] niet sturend, het boek biedt de lezer een open ruimte die daar in alle vrijheid mee aan de slag kan. Dat maakt het boek geschikt voor een breed publiek. Op rustige wijze, zonder het sensationele van de gebeurtenissen uit Kloos’ leven te accentueren, geven Janzen en Oerlemans de feiten aan de hand van bronteksten weer.’ Het is een rijke, geslaagde biografie.

Hans Puper over het proefschrift ‘De andere stem’ van zijn collega-recensent Johan Reijmerink: ‘[Hij] heeft een eerste poging gedaan ‘dialogisch dichterschap’ te hanteren als invalshoek voor literatuurwetenschappelijk onderzoek. Het is een goede methode om te laten zien hoe dichters zich ontwikkelen in een steeds internationaler wordende wereld.’