Maurice Broere bespreekt ‘Reis naar de eilanden’ van Pieter Sierdsma: ‘Een bundel om heerlijk bij weg te dromen in mooi verwoorde observaties. Het individuele zit voornamelijk in de particuliere observaties. Die maken de eilanden door de dichterlijke taal wel zeer toegankelijk. Een diepere betekenis hoeven we, denk ik, niet te zoeken; gewoon genieten van de opgeroepen beelden en laat je wegdromen in de sfeer.’
Janine Jongsma over ‘De wereldreis van lijn 11’ van Hans Franse: ‘Dit is heimwee- poëzie waarin we met de dichter meereizen door zijn geliefde Frankrijk en Italië. Franse is een scherp waarnemer van zijn omgeving en schildert met woorden een sfeerbeeld. Hij schrijft in het vrije vers, parlandopoëzie, maar zonder veel kenmerken van poëzie. Het poëtische gehalte van zijn gedichten moet écht omhoog.’
Recensent Herbert Mouwen bespreekt ‘Hoofdkwartier’ van Sabine Kars: ‘Het is een verrassende uitschieter in het aanbod van dichtbundels van 2019 met hoge kwaliteit. Het is een dichtbundel met een heel persoonlijk taaleigen van de dichter, met gedichten die registreren en niet inspelen op allerlei emoties of sentimenten oproepen. Het zijn knap geschreven gedichten.’
Hans Puper over de eerste bundel van Meity Völke: “Aan het licht’ maakt niet de indruk een debuut te zijn; het lijkt door zijn gaafheid en raffinement een bundel van een reeds ervaren dichter. De thematiek is herkenbaar, want Völke combineert het beeldrijke particuliere met het algemene. Ik beveel hem van harte aan.’
In de bundel ‘SPRKFV‘ van Guido de Bruyn staan 58 sonnetten over de Russische componist en pianist Sergej Prokofjev (1891-1953). Dit aan de hand van de dagboekaantekeningen van Prokofjev zelf. Die deed dat in een zelfbedacht kortschrift, waarbij hij alle klinkers wegliet. Recensent Hettie Marzak: ‘Met deze sonnetten heeft De Bruyn een tour de force verricht. SPRKFV is een zeer verzorgd uitziende bundel. Ook de gedichten zelf zijn doordacht en vaak indrukwekkend.’