door Archivaris | mei 28, 2010 | Gedichten
Kalme zee Zo is het ons uiteindelijk vergaan: als schepen zonder lading reizen wij. Niet doelloos, neen, de sterren en de maan zijn onze gids, zoals weleer toen zij het trekken langs een vaste hemelbaan aan ons als voorbeeld stelden. Ieder tij bracht wrakhout mee uit...
door Archivaris | mei 28, 2010 | Gedichten
Mama Niets dan kracht ontglipt mij bij het dragen van jouw haar. Een Albert Heijntas dient als doodskist voor jouw krullen. Toen het uitviel zei je soms: "Geen haar op mijn hoofd dat denkt aan blijven." Nu lig je daar broos en kaal. Je wilde altijd al weg....
door Archivaris | mei 14, 2010 | Gedichten
Haar gids Jawel, wanneer iemand ook maar even een volkslied suggereerde kroop ze achter de piano volksliederen niets dan volksliederen jarenlang had ze het Franse geoefend, het Nederlandse, het Griekse en met wat aarzeling het Russische al leken ze altijd verdacht...
door Archivaris | mei 14, 2010 | Gedichten
Michael Ondaatje (1943) is een Canadese schrijver die in Sri Lanka is geboren. Hij kreeg internationale bekendheid met zijn verfilmde roman The English Patient. Het vreemde geval Mijn hond heeft mijn alter ego aangenomen. Speelt de baas – paradeert door het...
door Archivaris | mei 14, 2010 | Gedichten
in alle streken staken handen dood uit de mouwen. de zee bezette als een leger de verbaasde o’s van monden. ogen sloegen in golven neer. wat bleef groef adem op. sleurde zich bij de haren uit het water recht en keek dood uit over het blauw van armen en benen....
door Archivaris | mei 1, 2010 | Gedichten
naakter kan ik niet ik heb mijn woorden afgelegd ze zwerven over de vloer ja, daar naast die vuile sokken de punten, met of zonder komma’s vind je onder het bed wellicht tussen stof van vroeger vrijen en een verdwaalde zondagskrant ik draag nu enkel nog mezelf...
