Categorie archieven: Gedichten

de brievenbus hapert niet; het minacht, hij loopt de kamer uit de hoek om onhandig vloekend, dralend totdat er een nieuwe omhelzing – tja, …de lucht is vandaag ook niet zo afwezig wacht hij gaat geen brief schrijven, pakt geen cheques uit zijn bureaula, houdt geen dagboek bij, voorzichtig strooit hij vliegtuigjes uit het raam, het balkon is een granieten vesting (zijn ouders zijn er trots op) een schuilplaats voor als er een vliegtuig neerstort zijn vriendin is vandaag ook niet zo afwezig   I ik ben nijinski’s kleindochter een ballet van faunen giet ik uit over rozemarijn II hoor […]

DIT KON kijk ik vond gisteren mijn zuster te vondeling, dat dit kon, zei zij, in een tunnel onder de rivier, je als broer en zuster vinden, dat dit kon. laveer wijn langs je darm, kurksmaak in je mond, vergeten dat iets leeft, dat dit kon. drinken met praten ertussen, een deur die kleppert en flarden van oplossing waaien aan, dat dit kon. een bank in een haag die meedenkt onder onze vorm, dat dit kon. Marokkaanse volksmadam kla kla klaagt hand in hand met hoofddoek, dat dit kon, wij klinker a in haar praten zijn, ze hem stuitert over […]

Maandagochtend Aan de koelkast hangen alle dingen die niet mogen. Wie heeft mij in elkaar gezet: een man met om zijn nek drie brillen en een vrouw die ziek wordt van een glaasje melk. Nu zwem ik nog voor vijfenzeventig procent. Mijn status laat me met de lift naar boven. Omdat ik rechts niet breken wilde heb ik links verbogen.   Contract ‘Whoa, all ye Pharisees and motherfuckers!’ Een man een man, ik heb een paard voor je gekocht. Voor iedereen een paard, je bent een meisje dus je draagt een rok. Ik schrijf niets op. In plaats daarvan zal […]

Niemandsland Waar mijn ouders wonen, is het Liesbos nog een bos. Hier, achter de rivieren, vlak voordat de stad begint, is het Liesbos een vlakte met rioolzuivering, maneges en schrikkeldraad, verduisterd fietspad onder dichtgeslibde snelweg, modder op asfalt, ‘u verlaat nu onze gemeente, tot ziens.’ Het ontbreken van lantaarnpalen. Iedere geparkeerde auto beangstigt me, een beetje. Mij als vrouw alleen, een bibberend lichtje rood, een bibberend lichtje kleurloos. Een motor huilt in de verte, strijkt door mijn haren. Witte koplampen staren in mijn ogen. Natte vingerkootjes, koude enkels. Wikkel me in een schimmelige deken, een doordrenkt tapijt en niemand vindt […]

Wintertijd – de verloren uren Toen ik gisteren het gordijn open schoof om te zien of het vroeg of laat was scheerden de verloren uren voorbij de uren van niet geziene minnaars van niet gezworen vriendschappen onuitgesproken lichte gedachten ze scheerden misschien omdat zij zich schaamden dat ik ze ooit ongezien had gelaten ik ze nu tevergeefs terug wilde fluiten maar ik sloot het gordijn zonder spijt keek naar mijn bed met een hoofd op het kussen dat ik nooit had bemind als ik niet had verloren de uren ten spijt.   Poldersmartlap Nu is de boerderij tot residence verbouwd […]