Categorie archieven: Gedichten

Autobaan Duizenden kropen er laag bij de grond over loeiheet water; het droop van zelfbesef in die kleine binnenruimte. Daar, in die schelpkleurige wagen gestoffeerd met onze nauw gedreven lijven was het dat je zout van mijn bedolven jukbeen zoende -we reden door zeer fijn, droog zand- en al beten wij er niet in: Alles leek even van zacht goud te zijn dat op een rug van lucht naar links en rechts tussen onze tintelende vingers schilferde.   Neerleggen ‘Oh’, zei ze en ze wilde dat ze de uithaal van dat woord had kunnen afknippen om er een strakke, blanke […]

Stroomlijn Er waadt een vrouw in de rivier, door water waar ze ieder woord verstaan en drinken kan, de taal van uiterwaarden, traag van de oever glijdend, op de smalle handen wegend. Wat te zwaar lijkt, glijdt haar door de vingers. Ze streelt de kleine golfslagen, haar voeten vinden de oeroude beddingen als vroeger, voorvaders in armen en krommingen, een ver familielid met naam noch toenaam in het achterland. Sporen van meer of minder, deel en veelvoud nemen op haar tong de vorm van voorgeslacht met nakroost aan: de uitgesproken daden van voltooiing. Oorlogsverklaring, heesheid en twijfel vallen als windhoos […]

moederliefde is niet altijd Moeilijk doen of je de rode enkellaarsjes wilt hebben terwijl het broertje van een kennis van een meisje uit je klas dood is gegaan omdat hij in een koeienstal viel. Ziekelijk optimistisch was de kennis van een meisje uit je klas maar toch overleed hij. Russische gitaarmuziek klinkt door de auto Je rijdt een mus aan en nu zullen zijn kindermusjes hun moeder nooit meer zien Nooit meer wormen gevoerd krijgen door moedermus. Geen warme vleugels. Geen extra plastic versteviging voor het nest. Gelukkig; Er is nog een vadermus. Sterk, zacht, redelijk kalend en in bezit […]