De dichteres/vertaalster Hilde Keteleer is hoofd van het Writers-in-Prison-Comité van de Vlaamse PEN en probeert, net als haar Nederlandse collega’s onder leiding van Job Degenaar, overal ter wereld auteurs bij te staan die vanwege hun publicaties vervolgd worden. Sander de Vaan sprak met haar over dit belangrijke en – anno 2008 helaas nog altijd broodnodige – vrijwilligerswerk.
Billy Collins geldt als een van de meest interessante Noord-Amerikaanse dichters van dit moment. Op verzoek van Meander koos Chris Coolsma een aantal gedichten, die hij samen met Marijke Oomen vertaalde. Sander de Vaan schreef een korte introductie.
Gerard Scharn (Gemert, 1946) publiceerde poëzie in Lava, Plebs en Dighter en verdiende zijn strepen op podia als de Prinsentuin en Onbederf’lijk Vers. Hij doet ook af en toe een slam aan. Beroepsmatig heeft hij enkele jaren gevaren bij de marine, waarna hij diverse jobs had. Uiteindelijk studeerde hij af als jurist aan de Universiteit van Tilburg.
Daniel Bras: “Ik zou mijn poëzie niet willen omschrijven. Wat ik over mijn poëzie kan zeggen is dat ze sluimert. Het is als een rookwolk boven een huis in een eenzame vlakte. Het is een paard dat met een deken op zijn rug naast een besneeuwde schuur staat.”
Willemien Mensinga (1955) schreef haar eerste gedicht in 2004. Na korte tijd al werd de poëzie van de Groningse opgemerkt. Ze werd diverse keren genomineerd en won verschillende prijzen, waaronder de Simon Michaël Coninckxsprijs van Sint-Truiden. Publicaties van haar zijn te vinden in onder andere Noachs Kat, Krakatau, Dighter en Lava. In 2006 gaf ze in eigen beheer een bundel uit, Vaste grond.