Interviews

In 2019 besloot Liesbeth Huijer volledig voor het vertalen te kiezen. Naast poëzie vertaalt ze ook literatuur en misdaadromans. Het werken aan vertalingen van gedichten vergt de meeste inspanning: ‘Behoud je het ritme? Of ga je toch voor de alliteratie? Of wordt het een abstractere vertaling met volledige vrijheid?’ Een vertaler wil alles wat de dichter in een gedicht heeft gestopt toch zien.

‘Al mijn bundels’, zegt Gerry van der Linden, ‘zijn wie ik ben en geven de route van mijn reis aan.’ Ze kijkt, luistert, voelt, en probeert de chaos te ordenen met taal en zo de ander te bereiken. En dat al meer dan vijftig jaar. En er is nog zoveel wat ze wil doen.

Dichter Ruth van Rossum is een van de dichters die al sinds jaren hun medewerking verlenen aan het project ‘Eenzame uitvaart’. Een interview over het belang van een waardig afscheid èn van echte menselijke contacten, in plaats van het eenrichtingsverkeer op social media. Het is een teken van beschaving van een samenleving om iedereen met aandacht te begraven of cremeren.

Robin Block heeft een bundel geschreven als een reisverhaal met verschillende personages en verhaallijnen, waarbij oude en nieuwe generaties met elkaar worden verbonden. De onderliggende vraag die hij stelt is ‘wat betekent het om je thuis te voelen? Kun je een thuis creëren voorbij landen en vlaggen?’ Een poëtische zoektocht in verbaal meesterschap, voor alle ontheemden.

Voor Rita Van Hauwermeiren is poëzie een manier om kunstzinnig om te gaan met de vaak rauwe werkelijkheid. Verlies, rouw, verdriet en gemis zijn de rode draad in haar debuutbundel. Ze streeft ernaar gevoelens op een originele wijze te formuleren, zonder somber of dramatisch te willen zijn. Op medelijden of vals sentiment zit ze niet te wachten.

Edward van de Vendel is de auteur van het poëziegeschenk ‘Kom nog even naar mij kijken straks’. Het is zijn eerste bundel voor volwassenen. Alle poëzie schrijft hij met een bepaalde ernst als inzet. Als kinderen de doelgroep zijn, stelt hij niet minder eisen aan een gedicht. Het verschil zit in de thematiek. Een typisch Vendeliaans gedicht komt als een soort waterval tot stand.

In een prachtig gedicht uit 'Dichter' omschrijft Mary Heylema zichzelf het best: ‘trooster ben ik / schuurpapieren droom / halm van hoop’. ‘Bij het schrijven’, zegt zij, ‘voel ik voor het eerst van mijn leven een soort vuur, urgentie. Alsof ik steeds meer samenval met wie ik ben.’ Ook is ze een fanatieke dingenvinder. Wat heeft ze met scherfjes?

Wie zit er achter het podium (5)? Een serie korte gesprekken met organisatoren van poëziebijeenkomsten. In de vijfde aflevering verwoordt Dick van Hoeve alles over de Dichterskring Alkmaar die volgend jaar veertig jaar bestaat. ‘We zijn waarschijnlijk de enige vereniging die zijn statuten in dichtvorm bij een notaris heeft gedeponeerd.’ Wat poëzie kan betekenen verwerkte hij in een gedicht.

Zoë van de Kerkhof is van jongs af aan bezig met gedichten, theater en verhalen. Bij het stadsdichterschap van Leiden komen haar passies allemaal mooi bij elkaar. Ze vindt dat ze er als stadsdichter voor iedereen moet zijn. Ze draagt haar gedichten liever voor dan ze op papier te laten lezen, de wisselwerking tussen dichter en publiek is bijna magie.