Interviews
‘De liefde voor poëzie begint bij zingen’
Voor Stevine Groenen gaan poëzie en andere vormen van kunst hand in hand. De gelaagdheid van een schilderij, beeldhouwwerk of muziekstuk kan haar erg beroeren. Ze is veel bezig met hoe we deze wereld achterlaten. ‘Poëzie kan leiden tot het begrijpen van wat er gebeurt, mensen op een andere manier laten kijken naar natuur, waarin wij ons zo nadrukkelijk manifesteren en gedragen als een kudde olifanten in de porseleinkast’.
"Poëzie en literatuur zijn een vorm van kunst, en kunst heeft meer nodig dan techniek, het schrijfvak alleen."
In de serie ‘gesprekken met Meandermedewerkers’ het zevenendertigste gesprek, met Jinze de Klerk. Over hoe het misschien nodig is voor een magazine als het onze om wat interactiever te worden, verbindingen aan te gaan, met ruimte voor discussie, debat, interpretatie en andere sociale media maar ook over poëzie en literatuur als een vorm van kunst.
Ivo de Wijs leeft dit jaar een halve eeuw van pen en stem.
Aangezet door zijn grote passie voor de natuur en de taal werd Ivo de Wijs cabaretier, tekstdichter, presentator, kinderboekenschrijver, wat al niet. Het aantal liedjes dat hij schreef, zal ruimschoots de duizend overstijgen. En op zijn lauweren rusten is er nog niet bij, al zal hij zich niet meer wagen aan bewerkingen van oude Nederlandse literatuur. Een interview van Inge Boulonois.
"De rol die de poëzie in m’n leven speelt is louter existentieel."
Ruud Offermans maakt gedichten van het restmateriaal van zijn verhalen. Zijn poëzie wordt geheel intuïtief geschreven terwijl zijn proza meer op het denkvermogen geconcentreerd is. De rol die de poëzie in zijn leven speelt is louter existentieel: waar ben je? waar ga je naartoe? waar kom je vandaan?, wat wil je? Zijn universele thema is taal en landschap. Vooral daar waar beide samenkomen.
"Poëzie kent een eigen werkelijkheid"
Pom Wolff schrijft over ‘dat pareltje’: liefde, en alles dat daarin zit: leven, verlangen en de dood. Hij neemt elke vorm van poëzie zeer serieus en ook de bijverschijnselen. Aan de waarheid of de werkelijkheid mag de dichter sleutelen om de kracht van de taal te dienen. Hij heeft niks met geloof noch met moralisme.
"en toen was de beer los"
In de serie ‘gesprekken met Meandermedewerkers’ het zesendertigste gesprek, met Rogier de Jong. Over zijn buurvrouw in Groningen, Vasalis, de sfeer en zeggingskracht van haar gedichten, die goede leraar Nederlands, liedteksten van Lennaert Nijgh, een bundel van Hans Verhagen en al die stemmen die daar nog bij kwamen. Hoe je om moet gaan met kritiek en wanneer je toe bent aan het ambacht van dichter.
"de lijfeigene van de taal"
Cultuurwetenschapper, schrijfster en dichteres Hedwig Selles betast en beproeft met haar hele lichaam het woord. ”Slaat het aan op mijn hart of mijn ziel of mijn hoofd of mijn buik, mocht het een plek hebben gevonden dan bepaalt dat de grondtoon van de omgeving die ik voor het woord zoek.” Gedichten schrijven is een eerste levensbehoefte.
‘Stil verzet in een spiegel van zand’
Christophe Ywaska in dialoog met debuterend dichter Kenneth Swaenen. “Ik vergelijk poëzie en haar maakproces graag met een zandloper. Het zand loopt traag door een dunne hals van glas, gestold uit witgloeiend zand…het puzzelstuk past. De lezer keert de zandloper om…vanaf dan stopt het gedicht op papier en leeft het verder in andermans hoofd.”
"Het vergt moed om als auteur naar buiten te komen met je werk"
In de serie ‘gesprekken met Meandermedewerkers’ het vijfendertigste gesprek, met Sandra Roobaert die het beoordelen van kopij als een soort slijpsteen voor haar eigen schrijven ziet. “Het tempo waarin nieuwe bundels een recensie krijgen en interviews en gedichten verschijnen ligt bij Meander erg hoog. Voor een dichter vormt die voortdurend aangevulde inhoud een soort schatkist waarin je kunt graven, of een humuslaag die potentieel je eigen schrijven voedt.”