LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Interviews

Nic Castle
Nic Castle
Dominic Castle (1991, 's Hertogenbosch) is (improvisatie)dichter, vertaler, proefkonijn, festivalorganisator, model en student. Na in 2008 de tweede prijs in de landelijke finale van de Kunstbende te hebben gewonnen, verscheen Nic op diverse podia (waaronder Theaterfestival Boulevard, Geen Daden Maar Woorden, Haganum en Onbederf’lijk Vers) en in verschillende literaire tijdschriften en bloemlezingen als optredend en improvisatiedichter. Afgelopen jaar won Nic de Belcampo-oeuvreprijs voor poëzie bij Doe Maar Dicht Maar en was ze te horen in het programma Opium van Radio 2. Ze trad ook op als improviserende huisdichter van het Noord-Brabants Museum tijdens de Kunstnacht. Castle heeft een certificaat 'workshops geven' en is ambassadeur van
‘Binnen de muren van je hoofd’
‘Binnen de muren van je hoofd’
Nel Nijssen was een jaar of veertien toen ze begon met dichten. Haar hoofd zat vol met gevoelens, emoties, ideeën, plannen en idealen. Als ze die gedichten nu, veertig jaar later, leest ziet ze tot haar verbazing heel transparante, bijna volwassen poëzie. In Meander een interview met haar en enkele nieuwe gedichten.
Tijd is niet relevant in Watou
Tijd is niet relevant in Watou
Annette van den Bosch sprak met Jan Moeyaert, intendant van het Kunstenfestival Watou 2010 dat als titel heeft Tussen Taal en Beeld/ Verzamelde Verhalen #02. Moeyaert is de opvolger van Gwy Mandelinck, die 28 jaar lang het festival in Watou organiseerde. Dat op het festival de rode lijn zou ontbreken, vindt hij onterechte kritiek. 'Ik wil de bezoeker niet aan de hand nemen, maar hem de vrijheid geven om zijn eigen weg te vinden op de locaties.'
Driehoeksverhoudingen in de poëzie
Driehoeksverhoudingen in de poëzie
Tom van Haerlem (1957) publiceerde al een aantal malen in Meander. In 2005 verscheen de bundel Daglelies bij uitgeverij De Distel (Brussel 2005). Yvonne Broekmans had een gesprek met hem over streven naar perfectie en driehoeksverhoudingen in de poëzie.
José Saramago (1922-2010)
José Saramago (1922-2010)
De handzame krukken van de poëzie
De handzame krukken van de poëzie
Maarten Embrechts (1946) is een poëtische laatbloeier. Niettemin ontpopt hij zich in een tempo dat de lente eer aan doet. Vorig jaar stonden zijn gedichten in De Brakke Hond, komend najaar verschijnen ze in Het Liegend Konijn. Nu is de beurt aan Meander.
Schrijven: een heilig en heerlijk moeten
Schrijven: een heilig en heerlijk moeten
'Leuk, leuk, dat is zo’n woord', antwoordt Carla Boogaards op de vraag wat er leuk is aan het geven van schrijflessen. 'Ik hou van lesgeven, kennis doorgeven. Ik ben een beroepsgek. Streng, dat ook. Talent kan ik mijn studenten niet geven, ik kan wel helpen het talent te ontwikkelen. Dat ze teleurgesteld zijn als het niet in één keer lukt, dat snap ik niet. Echt, ik snap niets van dat bozige en verongelijkte.'
Jongleren met de werkelijkheid
Jongleren met de werkelijkheid
Jelmer van Lenteren won onlangs in de regio Gouda de voorronde van WriteNow!, de schrijfwedstrijd voor jongen in Nederland en België die erom bekend staat nieuw talent te lanceren. Meander merkte zijn inzending op en legde hem enkele vragen voor. Jelmer schrijft al sinds zijn dertiende. Op wat theaterteksten na was het altijd poëzie.
'Alsof ik eindelijk de baljurk aantrok'
'Alsof ik eindelijk de baljurk aantrok'
Vera De Brauwer: 'Mijn eigen gedichten moeten zo open zijn dat een lezer zich erin kan spiegelen, zonder dat ze per se multi-interpretabel zijn. Ik wil geen draadjes raffia aanreiken en de lezer een matje laten vlechten. Ik wil een eigen matje tonen waarvan de lezer de kleuren en het patroon herkent.'