LITERAIR E-MAGAZINE VOOR NEDERLANDSTALIGE POËZIE

Interviews

'Na mijn debuut kan ik misschien slapen'
'Na mijn debuut kan ik misschien slapen'
Jan Aelberts (°1985, Genk) houdt zich bezig met zowel proza als poëzie. Hij maakte daarmee al furore in wedstrijden als Write Now! en De Brandende Pen. Verder schrijft hij columns voor Club Propaganda en is hij lid van het Gentse dichterscollectief Balein, en van Kraai, een 'literair agentschap'. Kortom, een jonge, beloftevolle duizendpoot.
Verzen krassen met een potscherf
Verzen krassen met een potscherf
De dichteres/vertaalster Hilde Keteleer is hoofd van het Writers-in-Prison-Comité van de Vlaamse PEN en probeert, net als haar Nederlandse collega's onder leiding van Job Degenaar, overal ter wereld auteurs bij te staan die vanwege hun publicaties vervolgd worden. Sander de Vaan sprak met haar over dit belangrijke en - anno 2008 helaas nog altijd broodnodige - vrijwilligerswerk.
Billy Collins: humor en instappoëzie
Billy Collins: humor en instappoëzie
Billy Collins geldt als een van de meest interessante Noord-Amerikaanse dichters van dit moment. Op verzoek van Meander koos Chris Coolsma een aantal gedichten, die hij samen met Marijke Oomen vertaalde. Sander de Vaan schreef een korte introductie.
Gecultiveerde afstandelijkheid
Gecultiveerde afstandelijkheid
Gerard Scharn (Gemert, 1946) publiceerde poëzie in Lava, Plebs en Dighter en verdiende zijn strepen op podia als de Prinsentuin en Onbederf’lijk Vers. Hij doet ook af en toe een slam aan. Beroepsmatig heeft hij enkele jaren gevaren bij de marine, waarna hij diverse jobs had. Uiteindelijk studeerde hij af als jurist aan de Universiteit van Tilburg.
Een rookwolk boven een huis in een eenzame vlakte
Een rookwolk boven een huis in een eenzame vlakte
Daniel Bras: "Ik zou mijn poëzie niet willen omschrijven. Wat ik over mijn poëzie kan zeggen is dat ze sluimert. Het is als een rookwolk boven een huis in een eenzame vlakte. Het is een paard dat met een deken op zijn rug naast een besneeuwde schuur staat."
Van eerste tand tot kunstgebit
Van eerste tand tot kunstgebit
Willemien Mensinga (1955) schreef haar eerste gedicht in 2004. Na korte tijd al werd de poëzie van de Groningse opgemerkt. Ze werd diverse keren genomineerd en won verschillende prijzen, waaronder de Simon Michaël Coninckxsprijs van Sint-Truiden. Publicaties van haar zijn te vinden in onder andere Noachs Kat, Krakatau, Dighter en Lava. In 2006 gaf ze in eigen beheer een bundel uit, Vaste grond.
Het omgekeerde van veilig
Het omgekeerde van veilig
Er zijn niet veel dichters met zeven gedichten in De Dikke Komrij, maar Marc Tritsmans is er een van. Er verschenen zeven bundels van hem bij uitgeverij Lannoo. En nu komt Man in het landschap uit bij uitgeverij Nieuw Amsterdam. De kritieken over deze Vlaming zijn meestal lovend en toch blijft de naamsbekendheid in Nederland achter.
'De kleur van het bloed blijf je zien'
'De kleur van het bloed blijf je zien'
Hedwig Selles trad op zondag 9 november op namens Meander bij Poëziepodium Ongehoord in Rotterdam. Ze publiceerde al vele malen in Meander en behoorde vorig jaar tot de genomineerden voor de Dichtersprijs. Eerder hadden we een interview met haar.
Dark verse van een jackpotwinnaar
Dark verse van een jackpotwinnaar
Ellen Deckwitz (1982) is een bijzonder talent. Ze schrijft eigenzinnig werk en experimenteert met de voordracht van haar poëzie. Jeroen Dera nam een interview af met deze literaire duizendpoot.