Interviews

Een interview met Simon Mulder en zijn grote liefde voor het verleden, ‘het verlorene’, vooral voor de vormentaal en de inhoud van kunst en literatuur. Over de wetten van de retorica, de stijlmiddelen – metafoor, herhaling, rijm, hoe we in deze postmoderne tijd niet zo moeilijk moeten doen over klassieke thema’s. Was de invloed van poëzie groter in die tijd?

Wat valt er toe te voegen aan de negentien bundels die een gelauwerd dichter als Emma Crebolder heeft gemaakt? Wat heeft haar identiteit als dichter bepaald? ‘Door de teugels van het sonnet te laten vieren, kwam er in ongebonden vorm meer ruimte vrij voor inhoud.’ , zegt ze en ook ‘soms vermoed je dat je dicht aan het ongezegde hebt geraakt.’

Wie zit er achter het podium (2)? Een serie korte gesprekken met organisatoren van poëziebijeenkomsten. Waarom doen ze het, waarin onderscheidt hun podium zich van een ander, waarom hebben ze zoveel met poëzie en waaraan geven zij de voorkeur? In de tweede aflevering de onvermoeibare Simon Mulder, zijn klassieke voordrachtskunst, educatieve roeping, vertalingen en tal van voorstellingen.

Bij het Nederlands Kampioenschap Light Verse Dichten eind oktober in Emmen sleepte Emiel Bootsma de publieksprijs weg. Hoe deed hij dat? Inge Boulonois interviewde hem. Zijn werk is een amalgaam van plezierdichten, overpeinzingen en gevoelsuitingen, alles in een strak metrisch pak. Een variëteit aan rijmschema’s passeert de revue. Ook is hij de Rijmende Stadsgids van Den Bosch.

In de serie ‘gesprekken met Meandermedewerkers’ het vijftigste gesprek, met Pieter Sierdsma, over hoe van het een het ander kwam, columns schrijven tegen het verbazend snel vergeten maar ook als methode het eigen schrijven te verbeteren, het literair klimaat en de trend om zo kunstzinnig of zo gekunsteld mogelijk te schrijven en Meander als strohalm voor veel dichters.

Onlangs verscheen 'De dichter en de stad', van de Grieks-Cypriotische auteur Michalis Piërís. De bundel werd bezorgd, vertaald en van een nawoord voorzien door Hero Hokwerda. Tijd voor een gesprek over de dichter als mens en zijn hang naar waarheid, schoonheid, oprechtheid, inhoudelijkheid, kwaliteit en de drang om zonder angsten de wereld te verkennen. Het is poëzie die ‘staat’.

Een gesprek met Daan Doesborgh over zijn vertaling van ‘Crow’ van Ted Hughes, hoe alle taalregisters worden opengetrokken om de virtuositeit van de brontekst volledig tot zijn recht te laten komen, hoe het soms beter is een woord onvertaald te laten dan te zoeken naar een equivalent dat de lading toch niet dekt, hoe muziek en poëzie zich tot elkaar verhouden en meer.

Wie zit er achter het podium? (1) Een serie korte gesprekken met organisatoren van poëziebijeenkomsten. Waarom doen ze het, waarin onderscheidt hun podium zich van een ander, waarom hebben ze zoveel met poëzie en staan ze zelf ook wel eens op het podium? In de eerste aflevering de overbekende Catelijne van het Einde van de Wereld, dè boot aan de Javakade in Amsterdam.

In de serie ‘gesprekken met Meandermedewerkers’ het negenenveertigste gesprek, met Jan van Gulik. Over hoe een recensie moet prikkelen, aanzetten tot lezen zonder dat er een expliciet oordeel wordt geveld, het oog voor verwondering, Martinus Nijhoff en een goede docent Nederlands, en dat ene gedicht van hem zelf dat nu wel de wereld ingaat.