Klassiekers

Hettie Marzak bespreekt het gedicht 'pinguïns' (2017) van Myriam Van hee - een sonnet over de hartverscheurende eerste sprong in zee van jonge pinguïns, waarin de focus in het gedicht subtiel van de dieren naar de mens verspringt.

Goedele Hooremans brengt een eresaluut aan de Vlaamse dichter Guido Gezelle (1830 - 1899). Zij bespreekt het gedicht 'Duiven' dat Gezelle een jaar voor zijn dood schreef.

René Leverink bespreekt 'Sonnet van burgerdeugd' uit 'Parlando' (1930) van E. du Perron (1899 - 1940), waarin de zelfvoldaanheid van de burgerman met sarcasme wordt veroordeeld. Het gedicht was eerder te lezen op een prachtige rijmprent met een houtsnede van zijn generatiegenoot en vriend, kunstschilder Carel Willink. Of de ‘burger’ de rijmprent inderdaad ‘in de gang’ ging hangen en ‘zoo zoetjes’ het sonnet van buiten leren, zoals uitgever Stols hoopte, lijkt onwaarschijnlijk. 

Joost Dancet bespreekt 'Het is hun niet ontgaan' van Esther Naomi Perquin (°1980) uit 'Meervoudig aanwezig' (2017). Het gedicht is een soort raadsel over vergeten en herinneren, geschreven in een vrij makkelijk, bijna parlando idioom. Het verrassend einde plaatst het gedicht echter in een heel nieuw perspectief. 

'De god in mijn hersenen' van Rutger Kopland (1934 - 2012) is een raadselachtig, speels en ironisch gedicht over een fundamentele levensvraag. Rogier de Jong las het gedicht aandachtig.

In 'hier komt de poëzie' van voormalig Dichter des Vaderlands Ramsey Nasr (°1974) uit 'Nasr compacter' (2021), weerklinkt het persoonlijk credo van de schrijver. Het is geen triomfantelijke, blijde boodschap, maar niettemin op een bijzondere manier troostend. In bange tijden, als je de wereld om je heen niet meer begrijpt, als alleen nog wanhoop en papier resten, daar begint de poëzie. Hettie Marzak bespreekt het gedicht.

Het gedicht 'Talisman' uit de prijswinnende dichtbundel 'Waar is het lam?' (2022) van Mustafa Stitou (°1974) is een bezwerend gedicht dat oproept tot een onbevreesd waarachtiger leven. Joost Dancet probeert te duiden wat er allemaal meeresoneert in dit goddeloos gebed.

Het gedicht ‘Dans’ uit de bundel 'Krang en zing' (2006) van Piet Gerbrandy (°1958) levert bij een eerste lezing misschien voornamelijk vraagtekens op, om niet te zeggen dat er aanvankelijk geen touw aan vast te knopen lijkt, met de titel ook nog eens eigenwijs helemaal onderaan het gedicht. Maar het is een gedicht dat zingt. René Leverink ging ermee aan de slag.

Joost Dancet bespreekt 'Een spiegel ziet zichzelf niet', een gedicht van de Vlaamse dichter Runa Svetlikova (°1982) over spiegels, lekkere drankjes, gebroken glazen ... en jezelf kwijtraken.