Meandermagazine

Onno-Sven Tromp ervaart de gedichten in ‘Zabriskie’, de nieuwste bundel van Peter Verhelst, als intens en overweldigend: ‘Met zijn fysieke en zintuiglijke taal creëert Verhelst voor zijn reizen zeven verschillende droomwerelden, waarin alles kraakt en zingt, alles smacht en jankt.’

In een eigentijdse column wijst Jan Loogman ons op toekomstige daden. Dat de eerste daad die van het gesprek moet zijn, beseft iedereen. Hij haalt de twaalf lessen van Czeslaw Milosz aan uit het gedicht 'Wat heb ik geleerd van Jeanne Hersch?' Als zesde deze: ‘Dat de verslaving van de intellectuelen van de twintigste eeuw baratin was, ofwel: onverantwoord gekwebbel’.

Powervrouw met powershoot, haar eigen Venus van Willendorf, vrouw 2.0 die niet alleen zonne-energie gratis vrij laat komen, alle alarmbellen laat afgaan, de hartslag omhoog brengt op het podium waar ze bijt en sist of lieflijk verder gaat met haar eigen ultra-effectief systeem maar ook hier op papier: Maaike van Steenis.

‘Een engel van glas’ is de vijfde bundel van Ron Elshout. Hij gaat over tijdsbeleving, een thema dat je in een minder goede bundel kan doen gapen, maar in een bundel als deze met een hernieuwde blik doet kijken. Dood, bestaande en herinnerde liefde, cyclisch en lineair tijdverloop, het momentane dat voorbij is zodra je het ziet. Een recensie van Hans Puper.

Een interview met Simon Mulder en zijn grote liefde voor het verleden, ‘het verlorene’, vooral voor de vormentaal en de inhoud van kunst en literatuur. Over de wetten van de retorica, de stijlmiddelen – metafoor, herhaling, rijm, hoe we in deze postmoderne tijd niet zo moeilijk moeten doen over klassieke thema’s. Was de invloed van poëzie groter in die tijd?

Britt Corporaal vindt de tweede bundel van Yentl van Stokkum, ‘Winterbloeiers’ een prachtige bundel met een urgent gevoel: ‘De bundel schetst een wereld die ten onder gaat. De titel doet bovendien denken aan de vraag die Van Stokkum centraal lijkt te stellen in deze bundel: kunnen we nog wel gaan bloeien?’