Meandermagazine

Recensent Hans Franse heeft genoten van ‘Langs een helling’, de nieuwste bundel van Toon Tellegen. Goede poëzie behoeft geen krans, maar toch: ‘Al herlezend, noterend, wikkend en wegend ontdekte ik een gelaagdheid, een eenvoud die vaak raadselachtige gevoelens opriep, een gelaagdheid die tot denken aanleiding gaf, leidend tot gedachten over poëzie in het algemeen en het wonder van het gegrepen worden door een taal die zo simpel lijkt op het eerste gezicht.’

Senne Bogaerts kan niet stoppen met schrijven, ‘of mijn schrijfsels ooit het grote publiek gaan bereiken of niet moet ik een beetje loslaten. Maar uiteraard hoop ik ook wel onsterfelijke gedichten te schrijven en nog steeds gelezen te worden wanneer deze wereld ten einde gaat omdat ons klimaatprobleem niet wordt bestreden.’ Een gesprek over de drang tot impact maken, urgentie en dromen.

Recensent Onno-Sven Tromp bespreekt in zijn eerste recensie voor Meander ‘Een punt op een blad‘ van Hervé J. Casier: ‘’De Vlaamse dichter, prozaschijver en oud-docent Casier schrijft uitgeklede gedichten, ontdaan van elke franje: zonder titels, hoofdletters, interpunctie en 'grote' woorden. Je kunt zijn gedichten zien als ‘kleine juweeltjes’, maar ze dreigen door hun vederlichte karakter van de pagina te waaien voor je ze gelezen hebt.’’

“Wat wil je later worden als je groot bent?” het antwoord “schrijver”. Onlangs heeft Martine Brander besloten dat later nu is, en zij groot. Gelijk heeft ze. Haar gedichten hebben een prachtige beeldtaal, ‘de ribfluwelen schouders van de nacht, het dorp een blokkendoos vol opgerolde mensen, zachte armen van kastanje, sterrenmossen aarde, door boomwortels gewiegd als een houten kind.’

Recensent Herbert Mouwen las het Poëziegeschenk 2023, ‘Er staat te gebeuren’ van Miriam Van hee en Hester Knibbe, dat zij in het kader van de Poëzieweek van 2023 schreven. Het thema van deze week en van deze bundel is ‘Vriendschap’, vandaar ook de keuze voor deze twee bevriende dichters. Mouwen constateert dat poëzie en vriendschap hand in hand kunnen gaan, en dat er veel antwoorden worden gegeven op vragen die de moeite van het lezen meer dan waard zijn, maar vindt het ‘jammer dat de kwaliteit van de twee gedichten te weinig in evenwicht was’.

De natuur kan van een grote omvattende harmonie zijn of van een eigenzinnig voortwoekerende macht. Bij Leo Herberghs is het een poging het geheim te ontsluieren waarin de elementen van bomen lucht en veld zich hullen. Een criticus noemde Herberghs 'een notulist van het veronachtzaamde'. Pieter Sierdsma over Ochtend, een gedicht uit de vroege bundel Lessen in landschap.