Meandermagazine
"Als ik begin te schrijven, vergeet ik de tijd."
Voor Monique Bol is schrijven in een flow gaan en de zorgen achter haar laten. Wie ze is, dat laat ze graag over aan de fantasie van de lezer. Haar vader en grootmoeder verzonnen verhalen en rijmden vaak, daar is het begonnen. Het duurde lang alvorens ze debuteerde, ze wilde een uitgever die in haar geloofde, anders maar geen publicatie.
Ocean Vuong – De tijd is een moeder
Wim platvoet bespreekt de bundel ‘De tijd is een moeder’ van Ocean Vuong: ‘Hij maakt ons in deze bundel deelgenoot van zijn zoektocht naar de betekenis van zijn verstoorde leven. En niet alleen zijn eigen leven, maar ook dat van het gewelddadige land waarin hij is terechtgekomen. Elk gedicht vertelt een gebeurtenis, soms uit het leven van Vuong zelf, waartoe ook dat van zijn moeder behoort, soms uit het leven van iemand anders, soms bekritiseert het een gebeurtenis, soms creëert het er een.’
Wat Maakt Een Gedicht Goed? (48)
Een serie die wekelijks een antwoord probeert te geven op de vraag Wat Maakt Een Gedicht Goed? Kun je zo’n vraag wel beantwoorden? En toch gaan we het iedereen vragen. Het achtenveertigste antwoord komt van Ronald Wijnia.
Alara Adilow – Mythen en stoplichten
Maurice Broere vindt ‘Mythen en stoplichten’, het debuut van Alara Adilow, een wonderlijke bundel die de lezer best moeite kost om te ontraadselen. ‘Veel thema’s komen voorbij, misschien wel wat veel van het goede. Je krijgt de indruk dat het er allemaal in een keer uit moet. Dat zou in een volgende bundel best wel wat minder mogen. Dan zou ik ook meer aandacht aan de eindredactie schenken, want taalfouten in toch al moeilijk te doorgronden poëzie werken wel erg storend.’
Op mijn moeders verjaardag
Jan Loogman over zijn moeder. Terwijl hij op een familiedag haar geboortedag herdenkt, verstoppertje speelt en onzichtbaar is vanaf de buutplaats, weet hij hoe ze genoten zou hebben van haar nageslacht. ‘Gebaard heeft ze je,’ schrijft Mustafa Stitou in zijn nieuwste bundel: ‘Gebaard heeft ze je, opgevoed, een vreemde zien worden, / maar losgelaten nooit en jij haar evenmin’.
Eddy Steenvoorden
Eddy Steenvoorden maakt verrassende, originele beelden, zijn observerende stijl is relativerend en sprankelend. Dagelijkse dingen met eeuwigheidswaarde, details die we vaak over het hoofd zien tijdens onze vele bezigheden, gesprekken die we alleen in gedachten voeren, intimiteiten die we vergeten of afleren. En dan een zin als 'het grote voordeel van afwezig zijn / is dat je niet meer vertrekt' : een pareltje.