Meandermagazine

Dichter Rogier de Jong houdt niet van raadsels of geheime genootschappen. Dat poëzie geen exclusieve club is met een cijferslot op de deur, hoewel gedichten soms misschien ondoorgrondelijk en moeilijk lijken, licht hij in deze column - met voorbeelden - toe. Terwijl hij zich hardop vragen stelt, mag poëzie alles hebben en alles zijn en moet ze helemaal niets!

‘De eenling die hij werd en misschien ook wel wilde zijn’, zo staat deze dichter beschreven op de site die onlangs ter herinnering aan hem in het leven werd geroepen. Met weemoed en eenvoud weet Dick Roggen, twintig jaar na zijn overlijden, nog steeds te raken. Het verlangen beschreven maar niet nader uitgelegd.

In de nieuwe ‘Poëzie Kort’ recensies van Maurice Broere, Eric van Loo en Lennert Ras over de bundels ‘Baah baaah krakschaap/De P van winterslaap’ van Martijn Benders, ‘op de rand van het zwijgen’ van Akim A.J. Willems en ‘Landschap van mijn zijn, Spiegelfragmenten’ van Sjaak Klaver.

Hans Puper over ‘De minderweter’ van Pieter de Bruijn Kops: ‘[Het] is een bundel die tot nadenken stemt over poëzie , tot minder weten wellicht, maar dat is alleen maar goed. Aan vastomlijnde ideeën over regels waaraan poëzie zou moeten voldoen, heb je niets. Dan kun je net zo goed stoppen met het schrijven en lezen van gedichten en iets nuttigs gaan doen.’

Als je van origine beeldend kunstenaar bent zoals dichter Inge Boulonois, hoor je nog meer van wat de kunstenaar wil zeggen met en op zijn schilderijen. Zij vertolkt dat vervolgens prachtig in haar 'serieuze' gedichten. Ook haar light verse inspireert tot nog beter kijken! Elke week een actueel snelsonnet op www.gedichten.nl.

Kamiel Choi las met veel plezier ‘Alle gedichten’ van Frank Koenegracht. “Dit is een fascinerend, eigengereid, en springlevend oeuvre dat, omdat het zichzelf en de wereld niet te serieus neemt, ons trakteert op mokerslagen van inzicht in de menselijke conditie.” Absurde associaties, verstilde observaties, ingetogen elegieën en epigrammen: herleesbare poëzie.