Meandermagazine

Dirk Mout geeft de recensie die Ivan Sacharov schreef over zijn bundel, 'Onzegbaar is het blauw', een dikke onvoldoende. Het stoort hem dat er aannames worden gedaan en dat er voorbij wordt gegaan aan zwaardere thema's. Ook al is onze recensent enthousiast over de meer luchtige gedichten, volgens de dichter worden ze totaal verkeerd begrepen. Het commentaar van Dirk Mout.

We feliciteren componist, dichter Rozalie Hirs met de Jan Campert-prijs. Een interview over het grootste verschil tussen poëzie en muziek, de begrippen betekenisritme en spraakmelodie, hoe onze herinneringen en ervaringen via een gedicht in een soort van samenspraak kunnen raken, die ook kan leiden tot een interne dialoog binnen de lezer. Ze is altijd bezig, het maken zit diepgeworteld in haar natuur.

‘Dagtekening van liefdesvormen’ luidt de titel van Rozalie Hirs' nieuwe bundel. Op het achterplat staat dat haar poëzie veelvuldig wordt onderwezen aan Nederlandstalige universiteiten en hogescholen. Was dat maar waar, want ze verdient het. Een recensie van Hans Puper.

Wie zit er achter het podium (7)? Een serie korte gesprekken met organisatoren van poëziebijeenkomsten. In de zevende aflevering Marten Janse en Anneruth Wibaut van de Haarlemse Dichtlijn, bekend van het jaarlijks festival op Hemelvaartsdag, gekenmerkt door 100 dichters en geweldige locaties in de Haarlemse binnenstad. Start dit jaar – 9 mei - in de Bavo op de Grote Markt, thema ‘Hemel’.

De bundel, ‘Uit de schaduw naar het andere licht’, van Niels Landstra kan Peter Vermaat niet bekoren: ‘’Mijn probleem met dit taalgebruik is dat het de lezer als het ware met korte tussenpozen in het gezicht schreeuwt, waarbij het niet aan de taal zelf wordt overgelaten om een emotie op te roepen, maar waarbij je door de primaire betekenis meteen de revolver met ‘gij zult emotie voelen!’ tegen de slapen gedrukt krijgt.’’

“Een echte dichter van de dood,” stelde Ed Hoornik opgewonden vast toen hij de debuutbundel van dichter, schrijver en vertaler Hendrik van Teylingen las. Schijnbaar achteloos vult de vormvaste Van Teylingen zijn sonnetten met fraaie verzen, rake formuleringen en verrassende associaties, vrolijk, ironisch, humoristisch en inderdaad, de dood ligt altijd op de loer. En wie was Stieneke van Stevensweert?