Recensies

In zijn debuut ‘De Psychologische Test en andere gedichten’ spreekt Anton Beekmans enigszins ironisch de wens uit een Campert te zijn. Hij weet echter op geen enkele wijze het niveau van zijn grote idool te halen. Misschien ook dat hij daarom, ondanks zeven noteringen in de Turing Top 100 in de periode 2009 – 2012, pas jaren later een uitgeverij wist te vinden – maar wel een die volkomen bij hem past. Een recensie van Eric van Loo.

Recensent Hans Franse is erg ingenomen met ‘Leger’, het debuut van Mieke van Zonneveld, ‘een bundel met mooie, soms indringende poëzie die ergens over gaat, waarbij vorm en inhoud prachtig samenkomen: een genadeloos zelfonderzoek van iemand die de dood in de ogen heeft gekeken. Het zijn gedichten die aansluiten bij de Nederlandse traditie.’

Recensent Eric van Loo: ‘Vicky Francken heeft met 'Röntgenfotomodel' een intrigerende bundel geschreven. De toon is stevig, geladen, soms wrang en schrijnend. Tijdloos is de thematiek van de kwetsbare mens, van een lichaam én geest die tegen het licht worden gehouden.’

Paul Roelofsen over ‘Om en nabij’ van Hans Tentije: ‘Zijn werk intrigeert in positieve zin door zijn aandachtige kijk op de dingen, de sfeer die hij oproept ( … ) en zijn diepgang, maar de vorm waarin hij zijn taal giet maakt me kriegel: die aaneenrijging van adjectieven, de grote woorden, het dikwijls ongelukkig afbreken van de regels en het vaak niet passend archaïsch woordgebruik, ze storen en bieden weinig ruimte voor de verbeelding van de lezer.’

De bundel 'Nimbus' van Albert Bontridder (1921 – 2015) bevat tien handgeschreven gedichten in het Nederlands en tien hertalingen daarvan in het Frans met een volkomen eigen constructie en gevoelswaarde. Het zijn gedichten van iemand die intuïtief met woorden omgaat, zonder dat dit leidt tot cryptische raadselachtigheid. Zijn zoon Thierry voorzag ieder gedicht van pentekeningen. Een recensie van Paul Roelofsen.

Idwer de la Parra (1977) is een gepassioneerd kruidenteler en tuinman en dat zie je terug in zijn poëzie: natuur speelt een wezenlijke rol in 'Grond'. Zijn gedichten zijn beeldend, evenwichtig, bezitten door een bondige formulering een intrigerende spanning en daardoor heeft de bundel niets van een debuut. Recensent Hans Puper laat dat zien aan de hand van twee gedichten.

Hans Puper over ‘Maskerade’ van Harry Vaandrager: ‘Wat is ‘Maskerade’? Een roman? Zo werd het boek gepresenteerd. Maar het telt slechts 96 bladzijden. Is het dan een novelle? Zou kunnen. Of een plotloos prozagedicht? Vaandrager zelf rept over poëtisch proza. Het maakt niet uit: een lezer kan in dit geval zelf een genremasker kiezen. ( … ). De thematiek is van alle tijden, maar lijkt nieuw door de bijzondere vorm. De grote kracht van Vaandrager ligt echter in zijn weergaloos goede stijl.’

Hans Franse over ‘Sterveling’ van Dirk Kroon: ‘Het is geresigneerde poëzie, niet uitbundig literair, geen dubbele bodems en fiorituren en nauwelijks beeldspraken ( … ). De thematiek is samengevat de eindigheid van het bestaan, inclusief de aanwezigheid van de dood. Daarbij komt het moeten accepteren van het ouder worden (wat moeilijk is), met alle gevolgen van dien als het wegvallen van mensen om je heen.’

In de eerste POËZIE KORT van 2017 bespreken Eric van Loo en Hans Puper de bundels ‘Een vorm van zwijgen’ van Ann Dewulf, ‘Tussen de regels’ van Maartje van den Bosch, ‘Verglazende tijd’ van Herman Fierens en ‘Koudijs’ hellevaart’ van Peter Smink.