Recensies

Alain Delmotte beschouwt ‘Op een rand van elkaar’ als de beste bundel van Toon Vanlaere tot nu toe. Maar het is ook zijn meest complexe, meest gestructureerde en minst voor de hand liggende. Je zou bijna kunnen zeggen dat deze verzameling uit verschillende bundels bestaat, zoals de aardbodem uit verschillende geologische lagen.

De gedichten uit nieuwe bundel ‘My funny Valentine’ van jazzliefhebber Roger de Neef gaan een synthese aan met aquarellen van Michael Bastow (1943). Om de aquarellen tot hun recht te laten komen, werd gekozen voor een ongewoon formaat: 32 cm x 22,5 cm. Het resultaat is bijzonder geslaagd. Het boek bevat twee reeksen van tien liefdesgedichten die in het Frans en het Engels zijn vertaald, waardoor het ook voor anderstalige lezers toegankelijk is.

In Poëzie Kort van maart 2016 recensies van ‘Moralen’ van Nanne Nauta, ‘Dromen die aarde openbreken’ van Tim Pardijs, ‘De tarantella van Pulcinella’ van Hans Franse en ‘Rood Zwart Rood’ van de gekwelde dichter Jacob Peereboom junior.

Bernlef geeft ons met zijn postume bundel 'Reflecties' een inkijk in wat hem in de laatste jaren van zijn leven als dichter heeft bewogen. Opmerkelijk is dat hij, aan het einde van zijn dichterschap gekomen, trouw is gebleven aan enkele van zijn eerste liefdes: de atonale composities van Anton Webern, de onbevangen blik van de dichter Elisabeth Bishop en de liefdespoëzie van Sappho.

Peter Mangel Schots coördineert in Leuven het sociaalliteraire project ‘De eenzame uitvaart’, waaraan ook Herlinda Vekemans en Paul Bogaert meewerken. De deelnemers zorgen ervoor dat mensen die in eenzaamheid zijn overleden op een respectvolle manier de Styx kunnen overvaren. Het is dan ook niet verwonderlijk dat uit zijn debuut 'We zijn er nog allemaal' een sterk maatschappelijk engagement spreekt.

'Appel met kind' is de vijfde bundel van de in Oost-Vlaanderen wonende dichter Sacha Blé (1971) en het is er een met haken en ogen. Blé heeft duidelijk invloed ondergaan van Oosterse denkwijzen en religies ( Tao onder meer) en wil nadrukkelijk eenvoud betrachten.

'Een beeld van jou' van Stefan Hertmans is een bundel gedichten over de liefde met beelden die variëren van opwindend en rauw tot zoet en sappig en hier daar oubollig. Van een ooglid op de keukenvloer en het zeer scheurbare jasje van Desdemona tot ruwe erotiek zonder schuttingtaal.

'Jij bent de verkeerde' bevat de drie tot nu toe verschenen bundels van Ester Naomi Perquin: 'Servetten halfstok' (2007), 'Namens de ander' (2009) en 'Celinspecties' (2012). De lezer krijgt een goed inzicht in haar ontwikkeling als dichter. Het overkoepelende thema is het menselijk tekort: liefdesproblemen, angst voor verlies, de onmacht iets aan belemmerende omstandigheden te veranderen. Toch zijn het geen sombere bundels: daar zijn ze te beweeglijk voor en over het algemeen ondergaan de personen dat tekort niet lijdzaam.

In 'Hoe het komt' van Hans Tentije zijn alle bundels bijeengebracht die tussen 1994 en 2010 verschenen: een deel van het verzameld werk waarin een dichterscarrière van veertig jaar zichtbaar wordt. Het is niet alleen een prachtig, maar ook een belangrijk boek. Steeds opnieuw zie je hoe hij met een constante kwaliteit observeert, kijkt, beschrijft en vertelt over weemoed en verlangen.