Gedichten
schijndood ze zeiden dat jij het was tussen rekwisieten bloemen en gebogen hoofden we liepen naast onszelf jij ging ons voor omdat wij volgden iemand deed de zon aan want weet je nog het was hartje zomer die dag leeggebloed we gingen verder stouwden kasten overvol en bij verjaardagen kusten we lucht jij schonk expres de verkeerde wijn zo lang heeft het geduurd voor de dagen dood waren ingerukt tussen het stof in de ficus nestelt een gedoodverfde vogel hoe ik ook schreeuw, spring en zwaai met mijn armen hij knippert niet eens er waren goede dagen met […]
