‘Vroeger won ik nooit kleurwedstrijden; dat maak ik nu goed met mijn gedichten’, grapt Anna de Bruyckere. De filosofiestudente valt herhaaldelijk in de prijzen met haar poëzie. Jeroen Dera sprak met haar over nieuwe media, flarf en haar favorieten.
KIST bij toeval dacht ik vanochtend aan de dood. ik zag geen wreedaard, zeis of zwart fluweel, ik zag niets. in de keuken stond een kist. dit is een drager van aardappels. men haalt ze uit de grond, neemt hun jas aan, de kapstok is een groene bak, ma serveert met bonen. dan eet je met smaak. het mes snijdt aan twee kanten het naaktgekookte bovenlijf aan kruimels. men zou je zo maar opgraven. HERZ een koe is zich zijn staart niet bewust, hoogstens de vlieg. zo zagen we er een staan roken het groene gras, dachten dat te […]
Na zijn eindexamen lonkte de doktersjas, maar het werd uiteindelijk de ‘saaie’ literatuur-wetenschap: ‘Wat had ik aan een doktersjas als ik het gelukkigst was wanneer ik theoretische stukken las over grammatica en moderne Nederlandstalige poëzie?’, aldus Jeroen Dera.
Winterwarmte We nemen de kranten, beplakken de benen als soms etalages hun ruiten, verzekeren zo warmte van lijven naast elkaar in het donker te blijven, te rijpen. Waarom we geen dekens mee hebben genomen. De lucht van de nacht tussen ons is te kostbaar om met stof te bedekken, we lezen liever papieren berichten om de wereld veilig te stellen, te voelen dat alles nog draait om ons heen. Wel legden we een zeil om te liggen, je moet toch ergens beginnen, ook in de winter. Vuur was niet nodig, daar zorgde die bollende rok achterop op de heenweg wel […]
Op 26 december 2007 overleed de Griekse docente, dichter en vertaalster Stella Timonidou in Dordrecht. Op verzoek van Meander schreef haar man, Kees Klok, een korte biografische schets en koos een aantal representatieve gedichten voor deze aflevering van Wereldpoëzie.