Maandelijkse archieven: oktober 2014

Alex van Warmerdam is schilder, dichter, film- en theatermaker, lees ik op de achterflap van zijn tweede bundel Ik heb de wereld geschapen. De term homo universalis schiet me even te binnen. Wie zoveel tegelijk doet heeft wel erg veel talent. En dan zo’n pretentieuze bundeltitel. Goed, men moet natuurlijk altijd wat vooroordelen overwinnen, maar een beetje argwaan lijkt me bij deze poëzie wel op zijn plaats. Dringt zich bij het lezen van de gedichten een andere mening op?

Een jaar na Het boek nul komt Philippe Cailliau (1954) met Niets verloren, alweer zijn tiende bundel.
Ook de nieuwe bundel bevat weer een aantal verzen waarin de dichter reflecteert op ziekte en zeer, maar bij uitbreiding nu ook op ouderdom en dood. De meeste staan in de derde en laatste afdeling van de bundel, omineus ‘Zes gewatteerde planken’ getiteld.

Freda Kamphuis (Titel, GVDKU) is een heldere, onderzoekende geest en een schatgraver in de taal. Zij laat je haar ontdekkingen zien, waarbij zij zelf een stap opzij doet. Zo lijkt het werk op zichzelf te staan, wondertjes die niemand eerder heeft ontdekt. Het is anarchistische poëzie die telkens weer haar eigen regels bepaalt, maar zonder
zich nadrukkelijk af te zetten tegen de bestaande; integendeel: ze speelt ermee.Haar poëzie komt nog het dichtst in de buurt van het oude werk van K.Schippers.