Maandelijks archief: januari 2015

Taal heeft een bestaan op zich, los van communicatie, en dat is wat Anneke Brassinga, de winnares van de P.C. Hooftprijs 2015, keer op keer demonstreert in haar nieuwe bundel Het wederkerige. De autonomie van taal is er een belangrijk motief in.

Het lezen van een debuut voelt een beetje als landen op een vreemde planeet. Je doet als lezer stappen op onbekend terrein en moet nog wennen aan de ‘zwaartekracht van de woorden’. In ‘Wachtkamers’, het debuut van Saskia Stehouwer, gaat het mogelijk over een zoektocht naar eigen identiteit; de bundel, die een transitie lijkt weer te geven, is in zijn totaliteit een reis waarin de reiziger verandert.

Plato riep Sappho van Lesbos uit tot tiende muze. Had het te maken met het feit dat zij de eerste vrouw was die haar persoonlijke gevoelens in verzen uitdrukte? Als Plato haar niet bewonderd had, zou iemand hier in het westen zich dan om de fragmenten van het werk van deze dichteres bekommerd hebben?
Het fragmentarische van ‘Eros ontwortelt mijn hart’ maakt het modern. Wij hebben allang aanvaard dat het afgeronde, het complete, het volmaakte dat de poëzie heel lang getracht heeft voor te stellen, een illusie is.