Maandelijkse archieven: oktober 2015

‘Nieuwe rituelen’ is de derde bundel van Maarten Inghels. Rituelen van ‘de moderne mens’, die gezien wil worden, maar ook behoefte heeft aan anonimiteit. Eenvoudig is dat niet: ‘Het is moeilijk balanceren tussen houvast / en complete onthechting. Zichtbaar / zijn of niet’.
In de bundel wordt de wereld rondom de dichter gaandeweg kleiner: in de eerste van de vijf afdelingen zie je zijn worsteling met het openbare leven, in de laatste valt hij als ‘Icarus II’ na de ‘big bang’ van de ‘blaasbalg’ via ‘ei, de bron en moederschoot’ in het kraambed – waarna de wereld weer groter zal worden.

Wanneer begin je te fabuleren? Waarschijnlijk al vroeg in je leven, wanneer je het nodig hebt. Waarom? Om te ontsnappen aan een wereld die te krap voor je is, en bedreigend. Omdat je wilt ontsnappen aan de regels die je worden opgelegd. Als volwassene fabuleer je nog steeds wanneer er een restant van het kind in je is achter gebleven, dat vrij wil zijn en spelen. Dat is wat Delphine Lecompte doet in haar poëzie.

In zijn bundel ‘In de spiegel’ schetst Luijters een beeld van de overgang van de jaren vijftig naar de jaren zestig, de periode waarin de auteur zestien werd. Hij neemt ons in zijn titelloze gedichten mee op een reis door zijn eigen jeugd én die van velen die in deze tijd zijn opgegroeid.

De bundel ‘Hier woon je’ van Jeroen Theunissen vindt zijn aanleiding in de geboorte van zijn zoontje. Hij geeft hem een allesomvattend overzicht van wat het leven in al zijn verschijningsvormen en –fasen te bieden heeft. De dichter geeft gedetailleerde stills en maakt daarmee de rijkdom, het
veelomvattende en de beweeglijkheid van het opgroeiend leven zichtbaar. Als poëtisch analyticus komt hij tot verrassende inzichten.