Hans Franse over ‘Hosanna dagen’ van Bart Chabot: ‘Het zijn absurdistische, ironische verhalen met soms verrassend zachte kanten, waardoor de poëzie een poëtische lading krijgt door de inhoud en soms door de vorm, die in de meeste gedichten grillig is. De tekst op de achterkant heeft gelijk: het zijn monologen.’
Bart Plouvier (Mortsel, 1951) was lang actief als muzikant en studeerde een tijdje aan de Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen. Schreef romans, reisimpressies, kinderboeken, poëzie en toneel. Won verschillende prijzen. De laatste jaren schrijft hij nog enkel poëzie. In september 2017 verscheen zijn laatste bundel De dagen zijn beschadigd.
Hans Puper over ‘Drieëntwintig tips om de hond en je demonen aan de lijn te houden’: ‘Runa Svetlikova schrijft niet over angst, paniek en verwarring, ze laat de lezer die meebeleven. Maar ze laat je niet in verwarring achter, daarvoor is haar poëzie te sprankelend, eigenzinnig en humoristisch. Ook deze bundel verdient een prijs.
Ernst Jan Peters schrijft over ‘Voor het ideaal, lees de schaal’ van Elisabeth Tonnard, een bundel met verschillende vormen en stijlen. Van hergebruikte verzen van Richard Minne naar een gesamplede Hendrik Marsman en daartussendoor dicht op de huid gedichten over de dood van de geliefde en het gevoel van verlatenheid. Een boeiende bundel en welk gedicht ideaal is, is lastig vast te stellen, dat hangt ook een beetje af welke schaal je gebruikt voor de beoordeling.
Gedichten van Stephan Zonder, Tonnie Meeuwis, Melis van den Hoek en Steven van der Heyden.