Gedichten
Glazen schoentjes Ik dacht dat ik glazen muiltjes droeg. Ik weet zeker dat ik glazen schoentjes had! Een prins die mij kwam redden uit dit dal, weg van mijn moeder die mij zelfs geen zevenmijlslaarzen gunt, galoppeerde mij tegemoet op het paard dat ik tegen wilde houden. Maar het rende me voorbij. Ik riep nog: papa, ik sta hier! Maar hij had in de verte een stiefmoeder gezien met grote borsten. (Uit: Onder mijn matras de erwt Leopold, Amsterdam 2017) Glas Elke morgen stond ze voor het raam te wuiven. Ik zwaaide terug, maar wist niet wie ze was. Buiten […]