Johan Reijmerink over ‘Tijdrijder’: ‘Theunynck is een zanger met een warm timbre en gevoel voor wisselingen in ritme, toon en kleur. Hij strooit vaardig met inspirerende beelden. Uit zijn beelden spreekt een mildheid en zachtmoedigheid die tot een melancholieke ontroering aanzet. Voor hem is ‘De luit (…) de stem van de avond.’ Hij mag zich in deze bundel met recht een beeldend woordkunstenaar noemen die de tijd meesterlijk weet te trotseren.’
Prins bezit twee zwemdiploma’s, een rijbewijs en woordblindheid, en woont in Wladiwostok, een gebouw op een eiland in de haven van de grote stad en loopafstand van het goudeneeuwse centrum. Zijn aankomst op dat eiland die plek in een paar jaar tijd uit de grond gestampt, waar slechts één loods aan vroeger herinnert, met gebouwen die over een enorm gebied met verglijdende grenzen zijn uitgestrooid, was voor hem een onthutsende ervaring.
‘Honger, dorst & verlossing’ is de verwachtingsvolle titel van de nieuwe bundel van Hans F. Marijnissen. In deze bundel beschrijft de dichter vanuit de ik-perceptie verhoudingen met anderen en houdingen ten opzichte van anderen. Het taalgebruik wisselt daarbij van alledaags tot lyrisch, en komt soms gekunsteld over. Recensent Joop de Vries concludeert, dat de dichter erin geslaagd is leesbare en toegankelijke poëzie te schrijven.
Hoe gaan wij om met uw privacy? Stichting Literatuursite Meander vindt de bescherming van uw persoonsgegevens belangrijk. Wij respecteren uw privacy en zorgen ervoor dat de persoonlijke informatie die u (via de website of op een andere manier) aan ons verschaft, vertrouwelijk wordt behandeld. Wat zijn persoonsgegevens? Persoonsgegevens zijn alle gegevens die direct of indirect tot u te herleiden zijn. U kunt hierbij denken aan uw naam en e-mailadres die u bij ons heeft opgegeven. Wanneer u abonnee bent of was, donateur, medewerker of auteur, heeft u waarschijnlijk ook uw huisadres, bankgegevens, geboortedatum en eventuele btw-nummer bij ons opgegeven. Doeleinden […]
Na het overlijden van Rob de Vos april jl. is het lange tijd stil geweest rond de Klassiekers. Na een paar weken zijn de recensies opgestart, en daarna de interviews en gedichten. Nu dan toch eindelijk de analyse door Jan Buijsse van ‘Leven op de aarde’ van Paul Snoek.
Paul Snoek was in 1955 een van de medeoprichters van het avant-gardistisch tijdschrift ‘Gard Sivik’, dat zich deels afzette tegen de verbale experimenteerkunst van de Vijftigers. Toch geniet hij in Nederland geen grote bekendheid, “de Nederlandse en de Vlaamse poëzie blijken toch telkens weer twee wat van elkaar afgekeerde systemen te zijn”.