door Archivaris | okt 30, 2010 | Gedichten
Evenwicht Achterwaarts hinkelt ze door straten in één richting, zo is ze haar lot te slim af. Op kruispunten verdwijnt ze even, is ze haar ziel, maar niet haar lijf. Dan krimpt de wereld, en lacht ze vol mededogen voor wie haar al die jaren slaat, arme...
door Archivaris | okt 30, 2010 | Gedichten
Vertaling: Jan Pieter van der Sterre LES CHATS Les amoureux fervents et les savants austères Aiment également, dans leur mûre saison, Les chats puissants et doux, orgueil de la maison, Qui comme eux sont frileux et comme eux...
door Archivaris | okt 30, 2010 | Gedichten
Mens blijft staan Waren we nuttiger dingen geweest, onze buiken groenblauwe globes, onze harten de motors (eenzaam, knalroze) onze handen door goden omwikkeld met plakband, aan draden tot grotere dingen bewogen en waren we draagbaar geweest (handvat aan de bovenkant)...
door Archivaris | okt 30, 2010 | Gedichten
Medea ben ik kleindochter van Helios die er mocht zijn met zonnevlekjes licht en schaduw op haar gebruinde huid, ligt hier voor u ter inzage geen Medea ben ik als vleugels van gezworen woorden scheuren als taal geschoren schapen baart, in wisselend perspectief een...
door Archivaris | okt 2, 2010 | Gedichten
O, de ode aan de ode aan Ik ken een vrouw: ze sterft op uw bodem zij mag het niet weten zij zou huilen als bij het afscheid van haar favoriete personage in die soap heet ze Carmen zo heetten ze allemaal zij die tevergeefs op u wachtten. Ik heb u slechts vertaald...
door Archivaris | okt 2, 2010 | Gedichten
Stad Op hoeven draaft de stad de nacht door lange teugels om gebouwen zweepslagen op het plein van opwinding luiden de klokken bakstenen laten hun greep los fietsen ratelen de straat op, fornuizen. Genoeg. De stad strijkt neer bij een oever door het rinkelen en gongen...
