Beeldend geschreven, in eigenzinnige en originele taal, schept Eddy Geerlings zijn eigen toneel. Beschouwingen over leven en dood, alledaagse gevallen uit heden en verleden, ongemakkelijke situaties, relaties, lief en leed, hij rijgt ze aaneen met een haast en gretigheid, in ernst en met humor.
Ze had niet veel te vertellen, zei deze bescheiden dichter toen we haar uitnodigden voor een interview, maar haar gedichten wilde ze wel delen. Johanna Kruit schrijft haar hele leven al poëzie voor volwassenen en kinderen, van haar verschenen ongeveer 50 dichtbundels en kinderboeken. Daar voegt ze regelmatig nog iets aan toe bijvoorbeeld via Facebook en gelukkig nu ook hier.
Frans Terken schreef vanaf 2008 een dichtwisseling met Joop Scholten, tot aan diens overlijden in 2018. Het gemis is voelbaar, de inspiratie minder en toch probeert hij in beweging te blijven want in poëzie immers schuilt zoveel troost en kracht. Het gedicht voor Joop Scholten is zo’n voorbeeld waarin stilte oplost omdat het benoemd wordt.
‘De dogma’s knisperen nog zacht’, dichter Jan J.B. Kuipers schuwt grote woorden niet en brengt ons van Het veld van eer de geschiedenis in en weer terug om dan te eindigen bij een meisje met vleugels en veren rommelig verspreid op het grindpad. Deze ervaren publiekshistoricus, prozaïst, jeugd- en SF-schrijver en dichter publiceerde meer dan 70 boeken en bracht net zijn laatste uit!
De gedichten van Yvette Rombouts zijn vaak observaties van alledaagse situaties, ze kijkt goed om zich heen, portretteert graag mensen en heeft een liefdevol oog voor de details. En bij alles dat ze ziet, stelt ze zich vragen die ze aan ons voorlegt in mooie zinnen. In de witregels zit nog een andere wereld verscholen, waarin we ons even kunnen terugtrekken alvorens verder te lezen.