De poëzie van Delphine Lecompte –en collega-dichters zijn laaiend over haar werk!- kun je niet oppervlakkig lezen. Wie goed leest voelt de beklemming vanaf de eerste regels. Wie is zij? Waarom schrijft zij? En wie zijn de personages die haar gedichten bevolken? Marten Janse reisde af naar Brugge voor een intiem interview: schrijven om de verwoesting goed te maken…
Koen Stassijns ‘probeert de lezers te ontroeren, bij het nekvel te grijpen’. Hij doet in zijn werk zowel verslag van maatschappelijke betrokkenheid als van existentiële eenzaamheid. ‘Ooit hebben gedichten revoluties ontketend in tal van landen. Ik vrees dat die tijd voorgoed voorbij is. Het woord is zwak geworden.’
Bibi Dumon Tak ontving dit jaar de Theo Thijssenprijs voor haar hele oeuvre. Naar aanleiding van het gedichtenboek Laat een boodschap achter in het zand (over evenhoevigen, met illustraties van Annemarie van Haeringen) laat Meander haar graag aan het woord, immers ‘een goed gedicht voor kinderen is ook een goed gedicht voor volwassenen’.
In de serie ‘gesprekken met Meandermedewerkers’ het vijfde: Alja Spaan praat met Levity Peters. “Ik denk dat ik zelf beter heb leren schrijven doordat ik telkens met mijn neus op ‘het ambacht’ werd gedrukt.”
In de serie ‘gesprekken met Meandermedewerkers’ het vierde gesprek: Marten Janse met Inge Boulonois die belang hecht aan de logica van taal, veel voldoening put uit haar passie voor poëzie en stilte nodig heeft om te kunnen schrijven en zo haar idioom van geluk vormt.