Categoriearchief: Recensies

Willem Jan Otten laat ons in Gerichte gedichten dicht bij zijn persoonlijk leven komen. Echtgenoot, kind, moeder en vader figureren in deze nieuwe gedichten, maar bovenal de ‘u’, God de Vader, gepersonifieerd in zijn Zoon. Het zoeken en gevonden worden speelt voortdurend een rol, op de wijze zoals de dichter zijn woorden vindt.
Otten is een ernstig en bewogen dichter. Zijn nieuwste bundel is een aanrader voor de lezer die spiritualiteit en religie in eigentijdse poëzie verenigd wil zien.

De acht driedelige reeksen zijn een feest om te lezen. Het is krachtige poëzie, rijk van taal, gevarieerd van inhoud, soms glashelder en soms raadselachtig, op een gedoseerde manier persoonlijk, altijd intrigerend. En er spreekt een bepaald zelfvertrouwen uit, dat maakt dat Leusink ook dúrft te schrijven, de ruimte neemt – veel gedichten zijn bladvullend. Joop Leibbrand over Tot alles goed strak staat, de vierde bundel van Jane Leusink

In ‘Brak de waterdrager’ verwerkt Lies Van Gasse een persoonlijk verlies tot poëzie. Volgens de tekst op de achterkant tot aangrijpende poëzie, maar dat lukt niet overal. Op een enkel treffend moment na, is het taalgebruik in deze bundel wat geforceerd afstandelijk.

In Rouge Noir van Kees Godefrooij vormen de prozagedichten de hoogtepunten. Voor een volgende bundel vraagt Joop Leibbrand wel om meer onbetamelijkheid en zondigheid, om hetere vuren!

De van oorsprong Hindostaans-Surinaamse dichter Raj Mohan schreef met tihá / troost zijn tweede bundel. Het sterkst is hij nog steeds in zijn liedteksten, waarin authentiek een eigen stem klinkt.