Categoriearchief: Recensies

Op 10-10-’10 werden Sint Maarten en Curaçao net als Aruba ‘landen’ binnen het Ko­ninkrijk der Nederlanden en werden Bonaire, Sint Eustatius en Saba Nederlandse ‘Openbare Lichamen’. Samen met de zes Waddeneilanden telt Nederland nu dus twaalf eilanden. Om dat voor een breed publiek zichtbaar te maken, ging Klaas de Groot voor In de Knipscheer, de uitgeverij die zoveel affiniteit heeft met het overzeese, in de literatuur op zoek naar gedichten over al deze eilanden. Het resultaat is Vaar naar de vuurtoren [Eiland, Isla, Island, Eilân], 112 gedichten in het Nederlands, Engels, Fries en Papiaments, waarbij die in de twee laatste talen ook in vertaling werden opgenomen.

Divina Noir is een echte Groot. Maar het is ook een compleet nieuwe. Jacob Groot maakt poëzie die altijd uit een aantal herkenbare ingrediënten bestaat, maar voor iedere bundel mengt hij ze in een andere verhouding. Zo vindt hij zichzelf telkens opnieuw uit, zonder het typische Groot-geluid geweld aan te doen. Dat maakt iedere bundel van hemweer een belevenis. En dat maakt Groot briljant, aldus Bouke Vlierhuis.

Giselle Ecury debuteerde in 2004 met Terug die tijd. Nu is er Vogelvlucht, een bescheiden bundel vol met goede bedoelingen, maar poëzie voor mensen die van een gedicht niet meer verlangen dan dat het gevoelig, herkenbaar en vooral begrijpelijk is. Dat mag, maar inhoudelijk en vooral qua taal moet er toch nog wel íets aan te beleven zijn, schrijft Joop Leibbrand.

Aart G. Broeks poëziedebuut Het lichten van de jaren telt slechts zeventien gedichten, maar krijgt door de wijze van presenteren iets loodzwaars. Vijf betitelde afdelingen, vijf opdrachten, elf motto’s, drie bladzijden met aantekeningen en een ‘bio-en bibliografische voetnoot’ van twee volle pagina’s – er is niets tegen inbedding en omkadering, maar dit maakt een wel erg pretentieuze indruk. Niettemin is het een opmerkelijke bundel, op het snijveld van Curaçao, Istanbul en Katwijk.

De jonge Zwolse uitgeverij d’jonge Hond durfde het aan een prestigieus kunstboek te maken met werk van twee relatief onbekende kunstenaars. Woordkunstwoord bevat gedichten van Rim Sartori en portretten, tekeningen en fotografiek van Ivo Winnubst. Naast de kwaliteit van de reproducties viel Joop Leibbrand de uitstekende typografische verzorging op.