Columns

Jos van Hest windt zich terecht op over de fouten, verkeerde leestekens en eigenzinnige veranderingen in de gedichten van J. J. Slauerhoff (1898 – 1936), afgedrukt op blauwe glasplaten die op diverse plekken op het eiland Vlieland als plassen in de grond liggen. En waar is de naam van de dichter gebleven?

Een persoonlijk afscheid van Hans Puper, Janine Jongsma en Alja Spaan van onze collega en vriend, dichter Eric van Loo.

Hans Franse herdenkt Iris Origo en met haar zoveel anderen. In Italië heeft ieder zijn eigen herdenking aan de Tweede Wereldoorlog. Terwijl hij met zijn vrouw drie strofen van ‘De achttien doden’ van Campert opzegt en ‘De trein’ van Bert Voeten, denkt hij aan de tocht die een moeder met haar kinderen maakte in de schietpauzes van twee vechtende legers.

Karel Wasch deelt een ervaring met het open podium en vraagt zich af of niet-genode poëten wel een kans moeten krijgen op het podium. De springplank voor onbekend talent bevindt zich misschien wel op straat. Ook als redactie- of jurylid, tijdens het beoordelen van kopij, dacht hij vaak “waarom moet alles worden afgedrukt en opgezonden? Is er geen zelfkritiek in deze moerasdelta?”.

Is eenzaamheid een talent, een vermogen dat de mens bezit, zich bewust te zijn van zichzelf en de afstand tussen zichzelf en anderen, en zelfs de afstand tussen het ware zelf en de persoon die je aan anderen laat zien? Is het dan een tragisch talent? Kan er ook blijmoedige eenzaamheid zijn? Jan Loogman worstelt met dit thema in proza en poëzie.

Wat zijn de verschillen tussen het Nederlands en een streektaal? In drie delen zal dichter Willem Tjebbe Oostenbrink ingaan op bepaalde ontwikkelingen in het Nederlands en zijn eigen Westerkwartiers (West-Gronings). In dit tweede deel is het onderwerp bedrijvende en lijdende vorm. In het Nederlands worden lijdende zinnen regelmatig als minderwaardig of als tweede keus gepresenteerd. Aan formuleringen zitten voor- en nadelen.

Je hebt uitgevers en handelaren in bedrukt papier. Driemaal ‘De hel’ van Dante. De maandelijkse column van Hans Puper.

In Italië heeft Hans Franse een boekenkast vol met uitnodigende titels en schrijvers. Via Arthur Japin komt hij dit keer bij Tonino Guerra, scenarioschrijver voor onder andere Fellini, in het stadje Pennabilli, in de Marche. Dat betekent een wandeling door velden vol gele zomerbloemen, een bisschoppelijk paleis, een muur met gevelstenen (‘het toevluchtsoord van de verlaten madonna’s’), en tuinen vol vergeten vruchten.

Hans Franse noemt ze zelf ZKV's, zeer korte verhalen, een term die door A.L. Snijders gemunt is. Columns of ZKV’s, het maakt ons niet uit, als er maar poëzie aan te pas komt. Hier op ‘de avond der avonden, waarop het licht zou doorbreken en een mens zou vertellen over zijn mystieke ervaring’ onthult Gerard Reve ook dichter te zijn.