Columns

In zijn vorige column schreef Hans Puper van welke poëzie hij houdt. Wat betekent dat voor zijn recensies? Hij wil zich niet door zijn voorkeuren laten leiden, want dat zou eenzijdige besprekingen opleveren die bundels te weinig recht doen. Maar uitschakelen kun je ze niet. Hoe moet het dan wel?

Hoe komt een Nederlands dichter in het verre buitenland en wat doet hij daar? In deze eerste column van recensent Hans Franse maken we dezelfde reis, belanden in een lavendeltuin via historische namen en wegen en luisteren met ogen dicht naar de muziek van de taal.

In de tweede aflevering van 'Dagboek van een redacteur' verdiept Eric van Loo zich in verschillen tussen poëzie op papier en poëzie op het scherm. Zijn witregels belangrijk? En hoe kunnen we gedichten beschermen tegen eigengereide computerprogramma's?

Columnist Jan Loogman beloofde over het verschil tussen Vlaamse en Nederlandse poëzie te schrijven, niet als literatuurwetenschapper maar als liefhebber van taal. Is er een hoorbaar verschil in sensualiteit? Is het Vlaams muzikaler? Welke taal geeft de meeste beelden? Of zit een verschil alleen in de luisteraar?

Wat betekent poëzie voor recensent Hans Puper? Waarom is hij zo gedreven? Wat ervaart hij als hij gedichten leest? In deze tweede Meandercolumn van zijn hand kunt u zich vast herkennen.

De oude website van de Klassiekers is dit voorjaar uit de lucht gegaan. De laatste maanden zijn al veel oude Klassiekers op de huidige website geplaatst: alle Klassiekers van 2013 en later zijn inmiddels op meandermagazine.nl terug te vinden. Redacteur Eric van Loo geeft een kijkje achter de schermen.

Hans Puper schreef afgelopen woensdag zijn 199e recensie voor Meander, daar kan een column best nog wel bij. Deze eerste voor Meander gaat over een lunch in de hoofdstad, een gesprek tussen heren van niveau, een uitspraak van Conny Palmen en de ZKV's van A.L. Snijders. Wat heeft dit met poëzie te maken?

Columnist Jan Loogman schrijft dit keer over het stadsdichterschap en gaat op reis naar Zutphen. Een stadsdichter zingt niet alleen lof over de woonstede maar belicht een bepaalde plek of gebeurtenis en nodigt de mensen uit dingen (anders) te gaan zien. Op deze manier verbindt de stadsdichter inwoners en bezoekers, heden en verleden, trots en schaamte en de wereld binnen de stad met die daarbuiten. Een stadsdichter is een dichter is een kunstenaar.

"Wanneer je dagelijks met poëzie bezig bent is het soms moeilijk te begrijpen dat poëzie nog altijd als een niche wordt gezien binnen de literatuur", stelt Wouter van Heiningen, in deze eerste column voor Meander van zijn hand. Loop met hem binnen in een boekhandel of bibliotheek en kijk naar de afdeling of de kast met poëzie (als die er al is) en vergelijk deze dan met de afdeling romans of non-fictie. Toch lijkt het hem dat de interesse voor het schrijven en lezen van poëzie toeneemt!