Gedichten

Geen sprookje, geen zevenmijlslaarzen, wel een prinsenkind en een verloren koninkrijk. Dichter Elise Vos is nergens sentimenteel, bijna praktisch stelt ze ‘toen gooide ik nog geen dingen weg’. Dat we allemaal als de moeder mogen zijn die ‘verlaat de doorploegde akkers / om ze te verruilen voor een open zee’. Laat ons elke kamer in ons huis verwarmen.

Lang niet alle gedichten in deze serie zijn voor kinderen alleen geschreven. Geen volwassene zal zich er te groot voor voelen. Dus eigenlijk is dit een verzameling Gedichten voor alle leeftijden. Ontdek de wereld erin! Vandaag met werk van Karel Eykman, Annemarie van den Brink en Koos Meinderts.

Lang niet alle gedichten in deze serie zijn voor kinderen alleen geschreven. Geen volwassene zal zich er te groot voor voelen. Dus eigenlijk is dit een verzameling Gedichten voor alle leeftijden. Ontdek de wereld erin! Vandaag met werk van Harm de Jonge, Bibi Dumon Tak en Jaap Robben.

Sobere gedichten van Joost Hontelez met weinig beeldspraak, in een verstilde, intieme sfeer, voeren ons meteen mee naar Scandinavië. Een mooi ritme, hier en daar verrassende woorden. Regels als ‘Vroeg wat rimpelloosheid was. / Kreeg stilte. / Vroeg het naar de vroegte en kreeg koelte.’ Dat is genoeg, daar doen we het mee.

Lang niet alle gedichten in deze serie zijn voor kinderen alleen geschreven. Geen volwassene zal zich er te groot voor voelen. Dus eigenlijk is dit een verzameling Gedichten voor alle leeftijden. Ontdek de wereld erin! Vandaag met werk van Edward van de Vendel, Kate Schlingemann en Remco Ekkers.

In de gedichten van Jaap Bos zit iets mysterieus. Een kreet als ‘Benader nabijheid’ terwijl hij het heeft over ‘Ik hou van alles wat hemelsbreed / op zeven km van mij verwijderd is’. Dan het gadeslaan van duizend rotganzen in een beijzeld weiland of een zeevaarder in de Oostzee. Hij weet ‘wie ik wilde zijn voordat ik wist wie ik was’.

Sobere, mooie gedichten van Hans Krüse. Ondanks de karigheid met woorden neemt hij ons als lezer mee, we zijn op de plekken die hij beschrijft. Daar waar het gaat sneeuwen, waar dicht opeengepakte zwarte figuren bij hun gat in het ijs staan, bij de man die met zijn vinger in het zand schrijft, of daar waar de oeverzwaluwen vliegen.

Romain John van de Maele maakte in reactie op de column 'From the river to the sea ...' van Marc Bruynseraede van 13 januari jl. het volgende gedicht.

Met prachtige regels als ‘De regie in handen van wat niet verkeerd begrepen mocht: / geen figurant speelde ooit wie werelds en veelzeggend was’ is Abel Dossche een behoedzame dichter, origineel, teder, relativerend, samenvattend en wijzend op het magische in onze alledaagse dingen. Een gedicht zoekt jou op en vindt je uiteindelijk in al zijn woorden.