Interviews

Bouke Vlierhuis koos zijn zes favoriete gedichten uit deze rubriek.

MIROSLAV HOLUB (Tsjechië) DODEN Na de derde operatie, zijn hart doorzeefd als een oude kermisschijf, kwam hij bij op zijn bed en zei: Vanaf nu ben ik zo sterk als een beer. En heeft u ooit paarden zien vrijen? Die nacht stierf hij. En een ander sukkelde acht laffe jaren als eendenkroos in een zure kreek, als schoof hij zijn bleke gezicht aan een spies over de kerkhofmuur. Tot het gezicht ten slotte verdween. Bij beiden trapte de engel des doods simpel met zijn bespijkerde schoen op hun verlengde merg. Ik weet dat het dezelfde dood was. Maar ik geloof niet dat ze hetzelfde dood zijn. Vertaling: Jana Beranová

'Het schrijven van een artikel is te vergelijken met het timmeren van een hondenhok. Het leuke is: sinds ik rondren in de poëzie, heeft het timmeren van een hondenhok weer aan aantrekkelijkheid gewonnen', aldus Hans van Willigenburg. Meandermedewerker Maarten Gulden had een interview met deze dichter.

Alex Rutten (1988) studeert Nederlands in Nijmegen en naar eigen zeggen verstoort dat zijn carrière als dichter. 'De studie Nederlands is voor mij een writer's block', aldus Rutten. Toch heeft hij enkele wapenfeiten en interessante literaire experimenten op zijn naam staan. Een academisch romanticus aan het woord.

'Het enige doel is heel precies opschrijven van iets wat Kopland ‘de herinnering aan het onbekende’ noemt. Iets dat mij een tijdlang een prettig gevoel geeft, maar dan weer langzaam wegebt en met een nieuw gedicht weer gevoed dient te worden. Je kunt hier in plaats van ‘gedicht’ bijvoorbeeld ook sigaret invullen, op exact dat chemische trukendozenniveau lijkt het voor mij namelijk te werken', aldus Marco Houtschild.

Als ik een activiteit mocht kiezen die ik als Sisyphus tot in den treure zou moeten volhouden, dan is het zeker het schrijven van poëzie. Ik moet daar minstens een avond per week voor vrijhouden', vertelt Maud Vanhauwaert. ' Het is begonnen in Rome, waar ik elke avond op hetzelfde terras met mijn schrijfboekje zat. Na twee weken vroeg een ober waar ik mee bezig was. Ik zei hem dat ik een onderzoek uitvoerde naar everzwijnen. Hij vond mij zo’n bizarre klant, dat hij mij de rest van de maand heeft getrakteerd.'

'Wat ik hoop is dat de vonk overspringt, de vonk die ik voel in gebed, in vieringen in de kerk, of bij het lezen van de Bijbel', vertelt Maarten Das, van wie onlangs de bundel Schuilkerk uitkwam bij uitgeverij De Contrabas. 'Niet dat ik mijn lezers of toehoorders probeer te bekeren...'

Milo De Angelis (Milaan, 1951) wordt beschouwd als een van de grootste hedendaagse dichters in Italië. Met zijn debuut Somiglianze (1976), werd hij op slag bekend. In 2005 verscheen zijn succesvolste bundel, Tema dell’addio, waarin het verlies van zijn vrouw, dichteres Giovanna Sicari, centraal staat. De bundel werd in Italië bekroond met de prestigieuze Premio Viareggio 2005. Antoinette Sisto had een gesprek met hem en selecteerde en vertaalde een aantal gedichten.